| |
|
A............................555
|
| quaelibet, sive universales sive particulares a Sede Apostolica latae, nisi in | Can. 6 |
| exserunt tantum expletis tribus mensibus a die qui Actorum numero appositus | Can. 8 |
| 2. Leges particulares promulgantur modo a legislatore determinato et obligare incipiunt | Can. 8 |
| et obligare incipiunt post mensem a die promulgationis, nisi alius terminus | Can. 8 |
| quibus latae sunt. § 2. A legibus autem universalibus, quae in | Can. 12 |
| iurium exercitum coarctant aut exceptionem a lege continent, strictae subsunt interpretationi | Can. 18 |
| caveatur. - Ea tantum consuetudo a communitate fidelium introducta vim legis | Can. 23 |
| introducta vim legis habet, quae a legislatore approbata fuerit, ad normam | Can. 23 |
| consuetudo vim legis obtinet, nisi a communitate legis saltem recipiendae capaci | Can. 25 |
| inducendi servata fuerit. - Nisi a competendi legislatore specialiter fuerit probata | Can. 26 |
| particulares. - Decreta generalia, quibus a legislatore competenti pro communitate legis | Can. 29 |
| ad normam iuris id ipsi a legislatore competenti expresse fuerit concessum | Can. 30 |
| auctoritatis competentis effectum tantummodo obtinet a momento, quo legitime notificatur personae | Can. 47 |
| Decretum singulare intellegitur actus administrativus a competenti auctoritate exsecutiva editus, quo | Can. 48 |
| applicatio committitur exsecutori, effectum habet a momento exsecutionis; secus a momento | Can. 54 |
| habet a momento exsecutionis; secus a momento quo personae auctoritate ipsius | Can. 54 |
| auctoritas competens intra tres menses a recepta petitione vel recursu provideat | Can. 57 |
| 1. Rescriptum intellegitur actus administrativus a competenti auctoritate exsecutiva in scriptis | Can. 59 |
| nullus datur exsecutor, effectum habet a momento quo datae sunt litterae | Can. 62 |
| quo datae sunt litterae; cetera, a momento exsecutionis. - § 1 | Can. 62 |
| Paenitentiariae pro foro interno, gratia a quovis dicasterio Romanae Curiae denegata | Can. 64 |
| 2 et 3, nemo gratiam a proprio Ordinario denegatam ab alio | Can. 65 |
| gratiam ne concedat, nisi habitis a priore Ordinario denegationis rationibus. § | Can. 65 |
| denegationis rationibus. § 2. Gratia a Vicario generali vel a Vicario | Can. 65 |
| Gratia a Vicario generali vel a Vicario episcopali denegata, ab alio | Can. 65 |
| Vicario eiusdem Episcopi, etiam habitis a Vicario denegante denegationis rationibus, valide | Can. 65 |
| concedi nequit. § 3. Gratia a Vicario generali vel a Vicario | Can. 65 |
| Gratia a Vicario generali vel a Vicario episcopali denegata et postea | Can. 65 |
| nomine personae cui datur vel a qua editur, aut loci in | Can. 66 |
| peculiarem actum facta, concedi potest a legislatore necnon ab auctoritate exsecutiva | Can. 76 |
| per renuntiationem cessat, nisi haec a competendi auctoritate fuerit accepta. § | Can. 80 |
| suo territorio vel suis subditis a suprema Ecclesiae auctoritate latis, non | Can. 87 |
| bonum conferre iudicet, in legibus a Concilio plenario vel provinciali aut | Can. 88 |
| Parochus aliique presbyteri aut diaconi a lege universali et particulari dispensare | Can. 89 |
| concessa sit. - § 1. A lege ecclesiastica ne dispensetur sine | Can. 90 |
| adiuctorum casus et gravitatis legis a qua dispensatur; alias dispensatio illicita | Can. 90 |
| territorium exsistens, in subditos, licet a territorio absentes, atque, nisi contrarium | Can. 91 |
| ab auctoritate ecclesiastica indictis sive a christifidelibus libere convocatis, necnon aliis | Can. 95 |
| Domicilium et quasi-domicilium amittitur discessione a loco cum animo non revertendi | Can. 106 |
| consequi valet nisi ipsius statuta a competenti auctoritate sint probata. - | Can. 117 |
| perpetua est; extinguitur tamen si a competenti auctoritate legitime supprimantur aut | Can. 120 |
| validitatem actus iuridici requiritur ut a persona habili sit positus, atque | Can. 124 |
| sedulo servandi; quae quidem obligatio a Superiore urgeri potest. - Quicunque | Can. 127 |
| nisi aliud iure explicite caveatur; a legislatore inferiore lex iuri superiori | Can. 135 |
| exercere valet in subditos, etiam a territorio absentes, nisi aliud ex | Can. 136 |
| subdelegari potest, nisi id expresse a delegante concessum fuerit. - Potestas | Can. 137 |
| fieri potest, et effectum habet a die officii vacationis. § 3 | Can. 153 |
| § 3. Promissio alicuius officii, a quocumque est facta, nullum parit | Can. 153 |
| electio, etiam si confirmata fuerit, a competenti auctoritate rescindi debet, dummodo | Can. 166 |
| interesse nequeat, suffragium eius scriptum a scrutatoribus exquiratur. - Etsi quis | Can. 167 |
| redit ad compromittentes: 1_ revocatione a collegio aut coetu facta, re | Can. 175 |
| caveatur, is electus habeatur et a collegii aut coetus praeside proclametur | Can. 176 |
| qui debet intra octiduum utile a recepta intimatione significare collegii aut | Can. 177 |
| autem aut coetus intra mensem a cognita non-acceptatione ad novam electionem | Can. 177 |
| iure privatur, nisi probaverit se a petenda confirmatione iusto impedimento detentum | Can. 179 |
| possunt, nisi aliud iure caveatur, a competenti auctoritate postulare. § 2 | Can. 180 |
| postulatione. - § 1. Postulatio a praeside intra octiduum utile mitti | Can. 182 |
| aut postulandi nisi probetur praesidem a mittenda postulatione iusto fuisse detentum | Can. 182 |
| Resoluto quovis modo iure auctoritatis a qua fuit collatum, officium ecclesiasticum | Can. 184 |
| amissio officii effectum habet tantum a momento, quo a competenti auctoritate | Can. 186 |
| habet tantum a momento, quo a competenti auctoritate scripto intimatur. - | Can. 186 |
| quamdiu effectum sortita non fuerit, a renuntiante revocari potest; effectu secuto | Can. 189 |
| nisi aliud iure cautum aut a competenti auctoritate praescriptum fuerit. § | Can. 191 |
| statum clericalem amiserit; 2_ qui a fide catholica aut a communione | Can. 194 |
| qui a fide catholica aut a communione Ecclesiae publice defecerit; 3_ | Can. 194 |
| obligatio oboedientiae, ita ut christifideles a nulla auctoritate ecclesiastica visitari possint | Can. 199 |
| horis continuo supputandis, et incipit a media nocte, nisi aliud expresse | Can. 202 |
| continuum. - § 1. Dies a quo non computatur in termino | Can. 203 |
| ordinata, subsistit in Ecclesia catholica, a successore Petri et Episcopis in | Can. 204 |
| verbo Dei et sacramentis, adiumenta a sacris Pastoribus accipiant. - Ius | Can. 213 |
| persolvant iuxta praescripta proprii ritus a legitimis Ecclesiae Pastoribus approbati, utque | Can. 214 |
| Christifideles omnes iure gaudent ut a quacumque coactione sint immunes in | Can. 219 |
| uti omnes christifideles ad apostolatum a Deo per baptismum et confirmationem | Can. 225 |
| idonei reperiantur, sunt habiles ut a sacris Pastoribus ad illa officia | Can. 228 |
| ad mandatum docendi scientias sacras a legitima auctoritate ecclesiastica recipiendum. - | Can. 229 |
| Episcoporum conferentia attentis quidem normis a suprema Ecclesiae auctoritate latis, statuenda | Can. 242 |
| Ecclesiae auctoritate latis, statuenda et a Sancta Sede approbanda novis quoque | Can. 242 |
| in universitate studiorum aut facultate a Sancta Sede recognita. § 2 | Can. 253 |
| disciplinas. § 3. Magister qui a munere suo graviter deficiat, ab | Can. 253 |
| Curet Episcopus dioecesanus ut clerici, a propria Ecclesia particulari ad Ecclesiam | Can. 257 |
| ac seminarii ordinationis. - Exemptum a regimine paroeciali seminarium esto: et | Can. 262 |
| 2. Sodalis in instituto religioso a votis perpetuis professus aut societati | Can. 266 |
| - § 1. Clericus qui a propria Ecclesia particulari in aliam | Can. 268 |
| scripto mentem intra quattuor menses a receptis litteris significaverit. § 2 | Can. 268 |
| eidem instituto aut societati incardinatur, a propria Ecclesia particulari excardinatur. - | Can. 268 |
| transierit propriae Ecclesiae manens incardinatus, a proprio Episcopo dioecesano iusta de | Can. 271 |
| Administrator dioecesanus, nisi post annum a vacatione sedis episcopalis, et cum | Can. 272 |
| impedimento excusentur, munus, quod ipsis a suo Ordinario commissum fuerit, suscipere | Can. 274 |
| praesertim illas consociationes quae, statutis a competenti auctoritate recognitis, per aptam | Can. 278 |
| favent. § 3. Clerici abstineant a constituendis aut participandis consociationibus, quarum | Can. 278 |
| doctrinam, in sacra Scriptura fundatam, a maioribus traditam et communiter ab | Can. 279 |
| licet officium residentiale non habeant, a sua tamen dioecesi per notabile | Can. 283 |
| Ea quae, licet non indecora, a clericali tamen statu aliena sunt | Can. 285 |
| quae secum feruntonus redendarum rationum; a fideiubendo, etiam de bonis propriis | Can. 285 |
| inconsulto proprio Ordinario, prohibentur; item a subscribendis syngraphis, quibus nempe obligatio | Can. 285 |
| muneribus et publicis civilibus officiis a statu clericali alienis, in eorum | Can. 289 |
| dent iis praesertim consociationibus, quae a competenti auctoritate ecclesiastica aut erectae | Can. 298 |
| § 3. Christifidelium consociationes quae a competenti auctoritate ecclesiastica eriguntur, consociationes | Can. 301 |
| sacri assumunt atque uti tales a competenti auctoritate agnoscuntur. - Consociationes | Can. 302 |
| dare. - Nemo legitime adscriptus a consociatione dimittatur, nisi iusta de | Can. 308 |
| publice fidem catholicam abiecerit vel a communione ecclesiastica defecerit vel excommunicatione | Can. 316 |
| in § 1, praemissa monitione, a consociatione dimittantur, servatis eius statutis | Can. 316 |
| statuta valet etiam pro consociationibus a sodalibus institutorum religiosorum vi apostolici | Can. 317 |
| domos erectis; in consociationibus vero a sodalibus institutorum religiosorum in propria | Can. 317 |
| debet. - § 1. Consociationes a Sancta Sede erectae nonnisi ab | Can. 320 |
| erectae; ab Episcopo dioecesano consociationes a se erectae, et etiam consociationes | Can. 320 |
| etiam consociationes ex apostolico indulto a sodalibus institutorum religiosorum de consensu | Can. 320 |
| normam statutorum; supprimi etiam potest a competenti auctoritate, si eius actio | Can. 326 |
| Episcopus, in quo permanet munus a Domino singulariter Petro, primo Apostolorum | Can. 331 |
| consecratione. Quare, eandem potestatem obtinet a momento acceptationis electus ad summum | Can. 332 |
| rite manifestetur, non vero ut a quopiam acceptetur. - § 1 | Can. 332 |
| dispersorum actionem, quae uti talis a Romano Pontifice sit indicta aut | Can. 337 |
| in Concilio servandam constituere; propositis a Romano Pontifice quaestionibus Patres Concilii | Can. 338 |
| non sint insigniti, vocari possunt a suprema Ecclesiae auctoritate, cuius est | Can. 339 |
| nisi una cum Concilii Patribus a Romano Pontifice approbata, ab eodem | Can. 341 |
| proprie collegialem ponit iuxta alium a Romano Pontifice inductum vel libere | Can. 341 |
| vi eiusdem iuris deputantur; alii a Romano Pontifice directe nominantur; quibus | Can. 346 |
| constat sodalibus quorum plerique, Episcopi, a iure peculiari synodi deputantur ratione | Can. 346 |
| officii quod adimplent, alii vero a Romano Pontifice directe nominantur; quibus | Can. 346 |
| 1. Cum synodi Episcoporum coetus a Romano Pontifice concluditur, explicit munus | Can. 347 |
| permanens, cui praeest Secretarius generalis, a Romano Pontifice nominatus, cuique praesto | Can. 348 |
| ipsa synodo Episcoporum eliguntur, alii a Romano Pontifice nominantur, quorum vero | Can. 348 |
| plures secretarii speciales constituuntur qui a Romano Pontifice nominantur, atque in | Can. 348 |
| ad quem pertinent Cardinales quibus a Romano Pontifice titulus assignatur Ecclesiae | Can. 350 |
| aut diaconia in Urbe assignatur a Romano Pontifice. § 3. Patriarchae | Can. 350 |
| optionem in Consistorio factam et a Summo Pontifice approbatam, possunt, servata | Can. 350 |
| 1. Qui Cardinales promoveantur, libere a Romano Pontifice seliguntur viri, saltem | Can. 351 |
| coram Cardinalium Collegio publicatur; inde a publicatione facta officiis tenentur atque | Can. 351 |
| eorum gaudet iuribus; postquam autem a Romano Pontifice eius nomen publicatum | Can. 351 |
| iuribus, sed iure praecedentiae gaudet a die reservationis in pectore. - | Can. 351 |
| Episcopi dioecesani, Urbem petant quoties a Romano Pontifice convocentur. - § | Can. 356 |
| sui personam pertinent exempti sunt a potestate regiminis Episcopi dioecesis in | Can. 357 |
| qua commorantur. - Cardinali, cui a Romano Pontifice hoc munus committitur | Can. 358 |
| eius personam sustineat, uti Legatus a latere, scilicet tamquam eius alter | Can. 358 |
| indole: 1_ sedes Legationis pontificae a potestate regiminis Ordinarii loci exempta | Can. 366 |
| mandato, revocatione eidem intimata, renuntiatione a Romano Pontifice acceptata. - Ecclesiae | Can. 367 |
| speciales et graves omnino rationes a Summo Pontifice in dioecesim non | Can. 371 |
| natus saltem triginta quinque; 4_ a quinquennio saltem in presbyteratus ordine | Can. 378 |
| potius in instituto studiorum superiorum a Sede Apostolica probato, vel saltem | Can. 378 |
| consecratus Episcopus, intra quattuor mense a receptis apostolicis litteris; si iam | Can. 382 |
| valeant necnon ad eos qui a religionis praxi defecerint. § 2 | Can. 383 |
| aliusve officii sibi legitime commissi, a dioecesi aequa de causa abesse | Can. 395 |
| quidquam detrimenti capiat. § 3. A dioecesi ne absit diebus Nativitatis | Can. 395 |
| Si ultra sex menses Episcopus a dioecesis illegitime abfuerit, de eius | Can. 395 |
| regimine, Episcopus pro ea vice a conficienda et exhibenda relatione abstinere | Can. 399 |
| Vacante sede episcopali, nisi aliud a competenti auctoritate statutum fuerit, Episcopus | Can. 409 |
| Episcopus dioecesanus, residendi in dioecesi; a qua praeterquam ratione alicuius officii | Can. 410 |
| aut inhabilitate Episcopus dioecesanus plane a munere pastorali in dioecesi procurando | Can. 412 |
| ab Episcopo dioecesano quam primum a capta dioecesis possessione componendo; qui | Can. 413 |
| singulis saltem triennis renoventur atque a cancellario sub secreto servetur. § | Can. 413 |
| Si Episcopus dioecesanus poena ecclesiastica a munere exercendo prohibeatur, Metropolita aut | Can. 415 |
| vacat Episcopi dioecesani morte, renuntiatione a Romano Pontifice acceptata, translatione ac | Can. 416 |
| habent omnia quae gesta sunt a Vicario generali aut Vicario episcopali | Can. 417 |
| quae ab Episcopo dioecesano aut a Vicario generali vel episcopali gesta | Can. 417 |
| notitiam receperint. - § 1. A certa translationis notitia, Episcopus intra | Can. 418 |
| captae possessionis dioecesis novae, dioecesis a qua vacat. § 2. A | Can. 418 |
| a qua vacat. § 2. A certa translationis notitia usque ad | Can. 418 |
| possessionem, Episcopus translatus in dioecesi a qua: 1_ Administratoris dioecesani potestatem | Can. 418 |
| auxiliari, ad collegium consultorum, nisi a Sancta Sede aliter provisum fuerit | Can. 419 |
| Pro-Praefectus ad hunc tantum effectum a Vicario vel a Praefecto immediate | Can. 420 |
| tantum effectum a Vicario vel a Praefecto immediate post captam possessionem | Can. 420 |
| captam possessionem nominatus, nisi aliter a Sancta Sede statutum fuerit. - | Can. 420 |
| ad interim regat, eligendus est a collegio consultorum, firmo praescripto can | Can. 421 |
| pro tempore oeconomum eligat consilium a rebus oeconomicis. - Administrator dioecesanus | Can. 423 |
| Administratoris dioecesani cessat per captam a novo Episcopo dioecesis possessionem. § | Can. 430 |
| ecclesiasticae vicinores, proponente Episcoporum conferentia, a Sancta Sede in regiones ecclesiasticas | Can. 433 |
| non competunt, nisi quaedam specialiter a Sancta Sede ei concessa fuerint | Can. 434 |
| quod officium cum sede episcopali, a Romano Pontifice determinata aut probata | Can. 435 |
| obligatione tenetur, intra tres menses a recepta consecratione episcopali, aut, si | Can. 437 |
| aut, si iam consecratus fuerit, a provisione canonica, per se aut | Can. 437 |
| per se aut per procuratorem a Romano Pontifice petendi pallium, quo | Can. 437 |
| mulieribus ab Episcoporum conferentia aut a provinciae Episcopis determinando, respective electi | Can. 443 |
| in n. 2 determinando, electi a rectoribus seminariorum quae in territorio | Can. 443 |
| ad Apostolicam Sedem transmittantur; decreta a concilio edicta ne promulgentur, nisi | Can. 446 |
| 3. Modus promulgationis et tempus a quo decreta vim suam exserunt | Can. 455 |
| actis conferentiae necnon eius decreta a praeside ad Apostolicam Sedem transmittantur | Can. 456 |
| alia acta conscribere, quae ipsi a conferentiae praeside aut a consilio | Can. 458 |
| ipsi a conferentiae praeside aut a consilio permanenti componenda committuntur; 2_ | Can. 458 |
| finitimis acta et documenta quae a conferentia in plenario conventu aut | Can. 458 |
| conferentia in plenario conventu aut a consilio Episcoporum permanenti ipsis transmitti | Can. 458 |
| Quoties vero actiones aut rationes a conferentiis ineuntur formam internationalem praeseferentes | Can. 459 |
| etiam sodales institutorum vitae consecratae, a consilio pastorali eligendi, modo et | Can. 463 |
| sunt, subscribi debent ab Ordinario a quo emanant, et quidem ad | Can. 474 |
| quidem ad validitatem, ac simul a curiae cancellario vel notario; cancellarius | Can. 474 |
| rei vita cesserunt aut quae a decennio sententia condemnatoria absolutae sunt | Can. 489 |
| In singulis dioecesibus constituatur consilium a rebus oeconomicis, cui praesidet ipse | Can. 492 |
| nominatis. § 2. Membra consilii a rebus oeconomicis ad quinquennium nominentur | Can. 492 |
| quinquennia assumi possunt. § 3. A consilio a rebus oeconomicis excluduntur | Can. 492 |
| possunt. § 3. A consilio a rebus oeconomicis excluduntur personae quae | Can. 492 |
| De bonis Ecclesiae temporalibus, consilii a rebus oeconomicis est quotannis, iuxta | Can. 493 |
| auditis collegio consultorum atque consilio a rebus oeconomicis, nominetur oeconomus, qui | Can. 494 |
| auditis collegio consultorum atque consilio a rebus oeconomicis. § 3. Oeconomi | Can. 494 |
| 3. Oeconomi est, secundum rationem a consilio a rebus oeconomicis definitam | Can. 494 |
| est, secundum rationem a consilio a rebus oeconomicis definitam, bona dioecesis | Can. 494 |
| 4. Anno vertente, oeconomus consilio a rebus oeconomicis rationem accepti et | Can. 494 |
| dimidia circiter pars libere eligatur a sacerdotibus ipsis, ad normam canonum | Can. 497 |
| implentura collegio consultorum; intra annum a capta possessione Episcopus debet consilium | Can. 501 |
| numerum canonicorum determinent; definiant quaenam a capitulo et a singulis canonicis | Can. 506 |
| definiant quaenam a capitulo et a singulis canonicis ad cultum divinum | Can. 506 |
| muneris solvenda necnon, attentis normis a Sancta Sede latis, quaenam sint | Can. 506 |
| potest, absolvendi in foro sacramentali a censuris latae sententiae non declaratis | Can. 508 |
| capitulo exstent, ab Episcopo dioecesano a capitulo separentur. § 2. In | Can. 510 |
| eandem obtinet et exercere tenetur a momento captae possessionis. § 2 | Can. 527 |
| ad eos quoque perveniat, qui a religione colenda recesserint aut veram | Can. 528 |
| expleverit, oblationes quas hac occasione a christifidelibus recipit ad massam paroecialem | Can. 531 |
| parocho, feriarum gratia, licet quotannis a paroecia abesse ad summum per | Can. 533 |
| parochus autem, ut ultra hebdomadam a paroecia absit, tenetur de hoc | Can. 533 |
| In unaquaque paroecia habeatur consilium a rebus oeconomicis, quod praeterquam iure | Can. 537 |
| vel infirmae valetudinis aliusve causae a munere pastorali in paroecia exercendo | Can. 539 |
| 1. Vacante paroecia itemque parocho a munere pastorali exercendo impedito, ante | Can. 541 |
| 3_ curam pastoralem obtinent tantum a momento captae possessionis; eorundem moderator | Can. 542 |
| pontificii, Episcopo dioecesano competit rectorem a Superiore praesentatum instituere. § 3 | Can. 557 |
| cum seminario aliove collegio quod a clericis regitur, est rector seminarii | Can. 557 |
| his tantum in locis exercendam, a censuris latae sententiae non reservatis | Can. 566 |
| formam in institutis vitae consecratae, a competenti Ecclesiae auctoritate canonice erectis | Can. 573 |
| hunc statum quidam christifideles specialiter a Deo vocantur, ut in vita | Can. 574 |
| donum sunt divinum, quod Ecclesia a Domino accepit Eiusque gratia semper | Can. 575 |
| - Fundatorum mens atque proposita a competenti auctoritate ecclesiastica sanctia circa | Can. 578 |
| vitae consecratae ea afficientes, quae a Sede Apostolica approbata fuerunt, absque | Can. 583 |
| obiectum. § 2. Codex huiusmodi a competenti auctoritate Ecclesiae approbatur et | Can. 587 |
| multiplicentur. § 4. Ceterae normae a competenti instituti auctoritate statuae apte | Can. 587 |
| quod, ratione finis seu propositi a fundatore intenti vel vi legitimae | Can. 588 |
| et finis munus habet proprium, a fundatore vel legitima traditione definitum | Can. 588 |
| consecratae dicitur iuris pontificii, si a Sede Apostolica erectum aut per | Can. 589 |
| Episcopo dioecesano erectum, approbationis decretum a Sede Apostolica non est consecutum | Can. 589 |
| 2. Episcopus dioecesanus potest dispensationes a constitutionibus concedere in casibus particularibus | Can. 595 |
| operose in sobrietate ducendam et a terrenis divitiis alienam, secumfert dependentiam | Can. 600 |
| seu anachoreticam, qua christifideles arctiore a mundo secessu, solitudinis silentio, assidua | Can. 603 |
| autem nova vitae consecratae dona a Spiritu Sancto Ecclesiae concredita discernere | Can. 605 |
| mirabile in Ecclesia manifestat conubium a Deo conditum, futuri saeculo signum | Can. 607 |
| ducunt. § 3. Testimonium publicum a religiosis Christo et Ecclesiae reddendum | Can. 607 |
| et Ecclesiae reddendum illam secumfert a mundo separationem, quae indoli et | Can. 607 |
| religiosa legitime erecta supprimi potest a supremo Moderatore ad normam constitutionum | Can. 616 |
| in spiritu servitii suam potestatem a Deo per ministerium Ecclesiae receptam | Can. 618 |
| post professionem perpetuam vel definitivam, a iure proprio vel, si agatur | Can. 623 |
| si agatur de Superioribus maioribus, a constitutionibus determinandum. - § 1 | Can. 623 |
| maioris competentis indigeant; si vero a Superiore nominentur, apta consultatio praecedat | Can. 625 |
| universalis et proprii servent, abstineant a quovis abusu et acceptione personarum | Can. 626 |
| sciant. Caveant praetera in electionibus a suffragiorum procuratione sive directe sive | Can. 626 |
| similiter in qualibet provincia quae a Superiore maiore regitur, habeatur oeconomus | Can. 636 |
| Superiore maiore regitur, habeatur oeconomus, a Superiore maiore distinctus et ad | Can. 636 |
| instituatur, quantum fieri potest, oeconomus a Superiore locali distinctus. § 2 | Can. 636 |
| agatur de negotio quod summam a Sancta Sede pro cuiusque regione | Can. 638 |
| spatia, in alia instituti domo, a se designata, commoretur. - § | Can. 647 |
| can. 648, § 2, absentia a domo novitiatus quae tres menses | Can. 649 |
| eius idoneitate, potest probationis tempus a Superiore maiore ad normam iuris | Can. 653 |
| peractus sit; 3_ habeatur admissio a competenti Superiore cum voto sui | Can. 656 |
| gravi aut dolo emissa; 5_ a legitimo Superiore per se vel | Can. 656 |
| vero videatur, periodus professionis; temporariae a competenti Superiore, iuxta ius proprium | Can. 657 |
| atque hominum temporumque condicionibus, prout a fine est indole instituti exigitur | Can. 659 |
| Si autem agatur de diuturna a domo absentia, Superior maior, de | Can. 665 |
| abest cum animo sese subducendi a potestate Superiorum, sollicite ab eisdem | Can. 665 |
| valida, ante professionem perpetuam faciat a die emissae professionis valituram. Idem | Can. 668 |
| professionis valituram. Idem faciat professus a votis perpetuis, qui ad normam | Can. 668 |
| 285, § 4, concedi potest a proprio Superiore maiore. - Omnium | Can. 672 |
| potest. - § 1. Sodalis a votis perpetuis nequit a proprio | Can. 684 |
| Sodalis a votis perpetuis nequit a proprio ad aliud institutum religiosum | Can. 684 |
| renuat vel ad eam emittendam a competentibus Superioribus non admittatur, ad | Can. 684 |
| obtinuerit. § 3. Ut religiosus a monasterio sui iuris ad aliud | Can. 684 |
| de consensu sui consilii, sodali a votis perpetuis professo, gravi de | Can. 686 |
| sui consilii, exclaustratio imponi potest a Sancta Sede pro sodale instituti | Can. 686 |
| potest in instituto iuris pontificii a supremo Moderatore de consensu sui | Can. 688 |
| temporaria, si iustae causae affuerint a competenti Superiore maiore, audito suo | Can. 689 |
| Superiore maiore, audito suo consilio, a subsequenti professione emittenda excludi potest | Can. 689 |
| legitime ab instituto egressus fuerit, a Moderatore supremo de consensu sui | Can. 690 |
| consilii. - § 1. Professus a votis perpetuis indultum discedendi ab | Can. 691 |
| fuerit, ipso iure secumfert dispensationem a votis necnon ab omnibus obligationibus | Can. 692 |
| habendus est sodalis qui: 1_ a fide catholica notorie defecerit; 2_ | Can. 694 |
| facultate sese defendendi. Acta omnia a Superiore maiore et a notario | Can. 695 |
| omnia a Superiore maiore et a notario subscripta, una cum responsionibus | Can. 695 |
| § 2. Ad dimissionem sodalis a votis temporariis, etiam causae minoris | Can. 696 |
| ab ipso Superiore maiore et a notario subscripta una cum responsionibus | Can. 697 |
| Episcopum dioecesanum, cui Superior acta a consilio suo recognita submittat. - | Can. 699 |
| dimissionis vim non habet, nisi a Sancta Sede confirmatum fuerit, cui | Can. 700 |
| gaudet, recurrendi intra decem dies a recepta notificatione ad auctoritatem competentem | Can. 700 |
| nocumenti instituto imminentis, sodalis statim a Superiore maiore vel, si periculum | Can. 703 |
| si periculum sit in mora, a Superiore locali cum consensu sui | Can. 703 |
| domos sui instituti, nisi aliud a Sede Apostolica provisum fuerit. § | Can. 707 |
| Superiorum maiorum sua habeant statuta a Sancta Sede approbata, a qua | Can. 709 |
| statuta a Sancta Sede approbata, a qua unice, etiam in personam | Can. 709 |
| obtineant atque huius generis consilia a suis etiam Moderatoribus, si velint | Can. 719 |
| institutum libere derelinquere valet vel a sacrorum vinculorum renovatione iusta de | Can. 726 |
| vinculorum renovatione iusta de causa a Moderatore maiore, audito suo consilio | Can. 726 |
| id sponte petens, indultum discedendi a supremo Moderatore de consensu sui | Can. 726 |
| re coram Domino serio perpensa, a Sede Apostolica per Moderatorem supremum | Can. 727 |
| erigitur et communitas localis constituitur a competenti auctoritate societatis, praevio consensu | Can. 733 |
| et asservetur. - Regimen societatis a constitutionibus determinatur, servatis, iuxta naturam | Can. 734 |
| proprii, quo quidem etiam absentiae a domo vel communitate reguntur. - | Can. 740 |
| cuiusque societatis. - Indultum discedendi a societate, cessantibus iuribus et obligationibus | Can. 743 |
| can. 693, sodalis definitive incorporatus a supremo Moderatore cum consensu eius | Can. 743 |
| communicationis socialis sibi propriis adhibitis, a qualibet humana potestate independens, omnibus | Can. 747 |
| normas practicas impertire, attentis praescriptis a suprema Ecclesiae auctoritate latis. - | Can. 755 |
| eiusdem diffusio per declarationes publicas a legitima auctoritate occasione quorundam eventuum | Can. 761 |
| de rebus temporalibus iuxta ordinem a Deo statutum componendis. - Doctrina | Can. 768 |
| navandam. - Missionarii, qui scilicet a competenti auctoritate ecclesiastica ad opus | Can. 784 |
| quibus catechumenatus ordinetur, determinando quaenam a catechumenis sint praestanda, atque definiendo | Can. 788 |
| et etiam iis fruendi auxiliis a societate civili praestandis, quibus in | Can. 793 |
| modo procedendi in statutis definito, a munere removeantur. § 2. Episcoporum | Can. 810 |
| ut quae fidem moresve tangant a christifidelibus edenda suo iudicio subiciantur | Can. 823 |
| fide et moribus doctrinam, uti a magisterio ecclesiastico proponitur. § 3 | Can. 830 |
| personaliter professionem fidei, secundum formulam a Sede Apostolica probatam, tenetur: 1_ | Can. 833 |
| modo singulis proprio efficitur, atque a mystico Iesu Christi Corpore, Capite | Can. 834 |
| habetur, cum defertur nomine Ecclesiae a personis legitime deputatis et per | Can. 834 |
| christifidelium exercetur, opus sit quod a fide procedit et eadem innititur | Can. 836 |
| edere, aptationes, ad normam iuris a Conferentia Episcoporum approbatas, recognoscere, necnon | Can. 838 |
| congruant. - Sacramenta Novi Testamenti, a Christo Domino instituta et Ecclesiae | Can. 840 |
| eadem recipienda praeparentur, attentis normis a competenti auctoritate editis. - § | Can. 843 |
| christifidelibus catholicis, qui pariter eadem a solis ministris catholicis licite recipiunt | Can. 844 |
| Eucharistiae et unctionis infirmorum recipere a ministris non catholicis, in quorum | Can. 844 |
| celebrandis fideliter serventur libri liturgici a competenti auctoritate probati; quapropter nemo | Can. 846 |
| § 2. Parochus olea sacra a proprio Episcopo impetret eaque decenti | Can. 847 |
| asservet. - Minister, praeter oblationes a competenti auctoritate definitas, pro sacramentorum | Can. 848 |
| ad salutem necessarius, quo homines a peccatis liberantur, in Dei filios | Can. 849 |
| et parochus ne imponatur nomen a sensu christiano alienum. - Licet | Can. 855 |
| locum tenet aut, his deficientibus, a parocho vel ministro sit designatus | Can. 874 |
| praescriptis. - Si baptismus neque a parocho neque eo praesente administratus | Can. 878 |
| ab Episcopo consecratum, etiamsi sacramentum a presbytero ministretur. - Expedit ut | Can. 880 |
| aut prudenter existimari possit eundem a celebratione non esse impeditum. - | Can. 903 |
| ministrari potest, si Corpus Christi a communi cibo discernere et communionem | Can. 913 |
| horae ante sacram communionem abstineat a quocumque cibo et potu, excepta | Can. 919 |
| sustinendis ea oblatione participant. - A stipe Missarum quaelibet etiam species | Can. 947 |
| Missae celebrandae sunt, initium habet a die quo sacerdos easdem celebraturus | Can. 955 |
| peccatorum quae post baptismum commiserint a Deo obtinent, simulque reconciliantur cum | Can. 959 |
| - Facultas ad confessiones excipiendas a competenti auctoritate, de qua in | Can. 972 |
| Revocata facultate ad confessiones excipiendas a loci Ordinario qui eam concessit | Can. 974 |
| Revocata facultate ad confessiones excipiendas a proprio Superiore maiore, facultatem ad | Can. 974 |
| versantes valide et licite absolvit a quibusvis censuris et peccatis, etiamsi | Can. 976 |
| iustitiae simul et misericordiae ministrum a Deo constitutum esse, ut honori | Can. 978 |
| sacramento, doctrinae Magisterii et normis a competenti auctoritate latis fideliter adhaereat | Can. 978 |
| condicione et aetate paenitentis, abstineatque a nomine complicis inquirendo. - Si | Can. 979 |
| est partialis aut plenaria, prout a poena temporali pro peccatis debita | Can. 993 |
| haec potestas iure agnoscitur aut a Romano Pontifice conceditur. § 2 | Can. 995 |
| aliis committere, nisi id ei a Sede Apostolica expresse fuerit indultum | Can. 995 |
| ad presbyteratum et ad diaconatum a proprio Episcopo ordinetur aut cum | Can. 1015 |
| quibus ab Episcopo dioecesano aut a Vicario vel Praefecto apostolico accessus | Can. 1018 |
| apostolicum indultum, Episcopo ritus diversi a ritu promovendi. - Episcopus ordinans | Can. 1021 |
| tempus congruum, ab Episcopo vel a Superiore maiore competenti definiendum, in | Can. 1032 |
| rite iisdem exercitiis vacasse. - A recipiendis ordinibus arcentur qui quovis | Can. 1040 |
| aut voto publico perpetuo castitatis a matrimonio ineundo impeditus, vel cum | Can. 1041 |
| vel irrogata prohibitus. - Sunt a recipiendis ordinibus simpliciter impediti: 1_ | Can. 1042 |
| prolis generationem et educationem ordinatum, a Christo Domino ad sacramenti dignitatem | Can. 1055 |
| referendo. - Curent animarum pastores a matrimonii celebratione avertere iuvenes ante | Can. 1072 |
| mali periculo differri possit usquedum a competenti auctoritate dispensatio obtineatur, potestate | Can. 1080 |
| Ordinarium, quod attinet ad impedimenta a quibus dispensare valet. - Parochus | Can. 1080 |
| consistere potest, nisi postea mulier a raptore separata et in loco | Can. 1089 |
| extrinseco, etiam haud consulto incussum, a quo ut quis se liberet | Can. 1103 |
| Mandatum, ut valeat, subscribendum est a mandante et praeterea a parocho | Can. 1105 |
| est a mandante et praeterea a parocho vel Ordinario loci in | Can. 1105 |
| in quo mandatum datur, aut a sacerdote ab alterutro delegato, aut | Can. 1105 |
| sacerdote ab alterutro delegato, aut a duobus saltem testibus; aut confici | Can. 1105 |
| exarare potest ritum proprium matrimonii, a Sancta Sede recognoscendum, congruentem locorum | Can. 1120 |
| matrimonium quod attinet cum dispensatione a forma canonica contractum, loci Ordinarius | Can. 1121 |
| declaret se paratam esse pericula a fide deficiendi removere atque sinceram | Can. 1125 |
| educetur; 2_ de his promissionibus a parte catholica faciendis altera pars | Can. 1125 |
| finibus et proprietatibus essentialibus matrimonii, a neutro contrahente excludendis. - Episcoporum | Can. 1125 |
| sunt saltem post dies 180 a die celebrati matrimonii, vel infra | Can. 1138 |
| matrimonii, vel infra dies 300 a die dissolutae vitae coniugalis. - | Can. 1138 |
| baptizatam et partem non baptizatam a Romano Pontifice dissolvi potest iusta | Can. 1142 |
| - § 1. Matrimonium initum a duobus non baptizatis solvitur ex | Can. 1143 |
| auctoritate loci Ordinarii partis conversae; a quo Ordinario concedendae sunt alteri | Can. 1145 |
| privatim et secreto, et quidem a parte impedimenti conscia, dummodo altera | Can. 1158 |
| eiusdem, sine renovatione consensus, convalidatio, a competenti auctoritate concessa, secumferens dispensationem | Can. 1161 |
| ab impedimento, si adsit, atque a forma canonica, si servata non | Can. 1161 |
| praeteritum. § 2. Convalidatio fit a momento concessionis gratiae; retrotractio vero | Can. 1161 |
| praestitus est, sanatio concedi potest a momenti praestiti consensus. - § | Can. 1162 |
| liturgicorum, de iudicio loci Ordinarii, a laicis quoque, congruis qualitatibus praeditis | Can. 1168 |
| in propria ecclesia aut oratorio a Superiore, si institutum aut societas | Can. 1179 |
| aut societas sint clericalia, secus a cappellano. § 1. Si paroecia | Can. 1179 |
| est publicum, si nomine Ecclesiae a legitimo Superiore acceptetur; secus privatim | Can. 1192 |
| substantiali materiae promissae, deficiente condicione a qua votum pendet aut eiusdem | Can. 1194 |
| promovendis inserviunt, ac vetatur quidquid a loci sanctitate absonum sit. Ordinarius | Can. 1210 |
| et ab iisdem arceatur quidquid a sanctitate loci absonum sit. § | Can. 1220 |
| et tempus quadragesimae. - Abstinentia a carnis comestione vel ab alio | Can. 1251 |
| bona temporalia iure nativo, independenter a civili potestate, acquirere, retinere, administrare | Can. 1254 |
| Ecclesiae nativum ius est exigendi a christifidelibus, quae ad fines sibi | Can. 1260 |
| est Episcopo dioecesano, auditis consilio a rebus oeconomicis et consilio presbyterali | Can. 1263 |
| can. 1295. § 3. Oblationes a fidelibus ad certum finem factae | Can. 1267 |
| dominio privatorum sunt, praescriptione acquiri a privatis personis possunt, sed eas | Can. 1269 |
| dioecesis, sunt maioris momenti, consilium a rebus oeconomicis et collegium consultorum | Can. 1277 |
| persona iuridica suum habeat consilium a rebus oeconomicis vel saltem duos | Can. 1280 |
| competit Episcopo dioecesano, audito consilio a rebus oeconomicis, huiusmodi actus pro | Can. 1281 |
| canonici quam civilis, aut quae a fundatore vel donatore vel legitima | Can. 1284 |
| loci exhibendi, qui eas consilio a rebus oeconomicis examinandas committat. § | Can. 1287 |
| § 2. De bonis, quae a fidelibus Ecclesiae offeruntur, administratores rationes | Can. 1287 |
| Episcopus dioecesanus cum consensu consilii a rebus oeconomicis et collegii consultorum | Can. 1292 |
| pastoralis; 2_ aestimatio rei alienandae a peritis scripto facta. § 2 | Can. 1293 |
| § 2. Aliae quoque cautelae a legitima auctoritate praescriptae serventur, ut | Can. 1293 |
| actio, personalis scilicet vel realis, a quonam et contra quemnam instituenda | Can. 1296 |
| Ecclesiae locandis, praesertim de licentia a competenti auctoritate ecclesiastica obtinenda. - | Can. 1297 |
| 114, § 2 destinatae et a competenti auctoritate ecclesiastica in personam | Can. 1303 |
| - § 1. Ut fundatio a persona iuridica valide acceptari possit | Can. 1304 |
| iis quorum interest et proprio a rebus oeconomicis consilio, collocentur in | Can. 1305 |
| quorum interest et proprio consilio a rebus oeconomicis atque servata, meliore | Can. 1310 |
| legem divinam vel legem ecclesiasticam, a superiore auctoritate latam, congrua poena | Can. 1315 |
| 1. Violationis auctor non eximitur a poena, sed poena lege vel | Can. 1324 |
| voluntarie excitata vel nutrita; 4_ a minore, qui aetatem sedecim annorum | Can. 1324 |
| praecepto possunt circumstantiae statui, quae a poena praecepto constituta eximant, vel | Can. 1327 |
| n. 1, est arcendus aut a liturgica actione est cessandum, nisi | Can. 1331 |
| maiora mala eventura praevideantur; 2_ a poena irroganda abstinere vel poenam | Can. 1344 |
| reparaverit, aut si ipse satis a civili auctoritate punitus sit vel | Can. 1344 |
| perturbatione patraverit, iudex potest etiam a qualibet punitione irroganda abstinere, si | Can. 1345 |
| semel saltem monitus sit ut a contumacia recedat, dato congruo ad | Can. 1347 |
| ad resipiscentiam tempore. § 2. A contumacia recessisse dicendus est reus | Can. 1347 |
| infamiae. - Appellatio vel recursus a sententiis iudicialibus vel a decretis | Can. 1353 |
| recursus a sententiis iudicialibus vel a decretis, quae poenam quamlibet irrogent | Can. 1353 |
| cann. 1355-1356 recensentur, omnes, qui a lege, quae poena munita est | Can. 1354 |
| munita est, dispensare possunt vel a praecepto poenam comminanti eximere, possunt | Can. 1354 |
| non potest nisi delinquenti qui a contumacia, ad normam can. 1347 | Can. 1358 |
| sit. - § 1. Apostata a fide, haereticus vel schismaticus in | Can. 1364 |
| can. 1364, § 1, doctrinam a Romano Pontifice vel a Concilio | Can. 1371 |
| doctrinam a Romano Pontifice vel a Concilio Oecumenico damnatam docet vel | Can. 1371 |
| illegitima, post privationem vel cessationem a munere, eiusdem retentio. - Episcopus | Can. 1381 |
| ordinationem recepit, est ipso facto a recepto ordine suspensus. - Qui | Can. 1383 |
| puniri potest. § 2. Religiosus a votis perpetuis, qui non sit | Can. 1394 |
| causas afficiunt. - Prima Sedes a nemine iudicatur. - § 1 | Can. 1404 |
| Iudex de actu vel instrumento a Romano Pontifice in forma specifica | Can. 1405 |
| subiecta, ab hoc tribunali solvuntur; a Signatura Apostolica, si eidem tribunali | Can. 1416 |
| constituere cum potestate ordinaria iudicandi, a Vicario generali distinctum, nisi parvitas | Can. 1420 |
| § 5. Ipsi, sede vacante, a munere non cessant nec ab | Can. 1420 |
| iudicum reservantur: 1_ causae contentiosae: a) de vinculo sacrae ordinationis; b | Can. 1425 |
| et 1688; 2_ causae poenales: a) de delictis quae poenam dimissionis | Can. 1425 |
| § 1, n. 1: 1_ a tribunali Episcopi suffraganei appellatur ad | Can. 1438 |
| Apostolicae tribunalia, vel per iudices a se delegatos. - Tribunal ordinarium | Can. 1442 |
| se delegatos. - Tribunal ordinarium a Romano Pontifice constitutum appellationibus recipiendis | Can. 1443 |
| de aliis controversiis administrativis quae a Romano Pontifice vel a Romanae | Can. 1445 |
| quae a Romano Pontifice vel a Romanae Curiae dicasteriis ipsi deferantur | Can. 1445 |
| eum recusatio opponatur, ipse abstineat a iudicando. § 4. Si recusatio | Can. 1449 |
| sint. § 2. Actus positi a iudice antequam recusetur, validi sunt | Can. 1451 |
| litigantibus damnum inferant, congruis poenis a competenti auctoritate puniri possunt, non | Can. 1457 |
| vel gradu excipi possunt itemque a iudice ex officio declarari. § | Can. 1459 |
| nequeunt, nisi intra triginta dies a lite contestata. § 2. Eaedem | Can. 1463 |
| lapsum, poterunt, iusta intercedente causa, a iudice, auditis vel petentibus partibus | Can. 1465 |
| territorio suo vi expulsus vel a iurisdictione ibi exercenda impeditus, potest | Can. 1469 |
| advocatos praeterea et procuratores etiam a munere apud tribunalia ecclesiastica exercendo | Can. 1470 |
| partibus ignota, adhibeatur interpres iuratus a iudice designatus. Declarationes tamen scripto | Can. 1471 |
| nisi forte malit iudex quaestionibus a se datis scripto respondeatur. - | Can. 1471 |
| appellationis, actorum exemplar, fide facta a notario de eius authenticitate, ad | Can. 1474 |
| iudicio per tutorem vel curatorem a iudice datum. § 3. Sed | Can. 1478 |
| annorum expleverint; secus per curatorem a iudice constitutum. § 4. Bonis | Can. 1478 |
| auctoritate civili constitutus, idem potest a iudice ecclesiastico admitti, audito, si | Can. 1479 |
| In iudicio poenali accusatus aut a se constitutum aut a iudice | Can. 1481 |
| aut a se constitutum aut a iudice datum semper habere debet | Can. 1481 |
| caret, si intra terminum peremptorium a iudice statuendum, procurator mandatum rite | Can. 1484 |
| Tum procurator tum advocatus possunt a iudice, dato decreto, repelli sive | Can. 1487 |
| fecerint, nulla est pactio, et a iudice poterunt poena pecuniaria mulctari | Can. 1488 |
| possunt advocati et procuratores qui a competentibus tribunalibus causas, in fraudem | Can. 1488 |
| aliam rationem suum officium prodiderint, a patrocinio exercendo suspendantur, et mulcta | Can. 1489 |
| custodienda tradatur, ius habet obtinendi a iudice eiusdem rei sequestrationem. § | Can. 1496 |
| ab eo cuius interest, vel a promotore iustitiae. - Qui aliquem | Can. 1501 |
| causa introducatur, quid petatur et a quo petatur; 2_ indicare quo | Can. 1504 |
| collegium, si libellus reiectus fuerit a praeside; quaestio autem reiectionis expeditissime | Can. 1505 |
| sileat, inutiliter lapsis decem diebus a facta instantia, libellus pro admisso | Can. 1506 |
| fieri debet intra viginti dies a facta instantia, de qua in | Can. 1507 |
| autem difficilioribus partes convocandae sunt a iudice ad dubium vel dubia | Can. 1513 |
| ut rem restituat, fructus quoque a contestationis die reddere debet et | Can. 1515 |
| successore. - § 1. Si a munere cesset tutor vel curator | Can. 1519 |
| processualis, nullo obstante impedimento, ponatur a partibus per sex menses, instantia | Can. 1520 |
| valeat, peragenda est scripto, eademque a parte vel ab eius procuratore | Can. 1524 |
| vel saltem non impugnari, et a iudice admitti. - Renuntiatio a | Can. 1524 |
| a iudice admitti. - Renuntiatio a iudice admissa, pro actis quibus | Can. 1525 |
| altero admissa, nisi iure vel a iudice probatio nihilominus exigatur. - | Can. 1526 |
| Si pars instet ut probatio a iudice reiecta admittatur, ipse iudex | Can. 1527 |
| eos audire etiam per laicum a iudice designatum aut requirere eorum | Can. 1528 |
| confessiones, vim probandi habere possunt, a iudice aestimandam una cum ceteris | Can. 1536 |
| - Documentum privatum, sive agnitum a parte sive recognitum a iudice | Can. 1542 |
| agnitum a parte sive recognitum a iudice, eandem probandi vim habet | Can. 1542 |
| penes tribunalis cancellariam deposita, ut a iudice et ab adversario examinari | Can. 1544 |
| eorum manifestationem petierit; immo audita a quovis et quoquo modo occasione | Can. 1550 |
| § 2. Exhibeantur, intra terminum a iudice praestitutum, articuli argumentorum super | Can. 1552 |
| scandalo. - Examen testis fit a iudice, vel ab eius delegato | Can. 1561 |
| subdolae, non suggerentes responsionem, remotae a cuiusvis offensione et pertinentes ad | Can. 1564 |
| ea quae testificanda sunt ita a memoria sint remota, ut nisi | Can. 1565 |
| Responsio statim redigenda est scripto a notario et referre debet ipsa | Can. 1567 |
| et subscribantur, si fieri potest, a deponentibus. - Notarius in actis | Can. 1567 |
| 1. Iudex, attentis iis quae a litigantibus forte deducantur, singula capita | Can. 1577 |
| 1. Periti suam quisque relationem a ceteris distinctam conficiant, nisi iudex | Can. 1578 |
| distinctam conficiant, nisi iudex unam a singulis subscribendam fieri iubeat: quod | Can. 1578 |
| § 3. Peritus accersiri potest a iudice ut explicationes, quae ulterius | Can. 1578 |
| solvenda sunt expensae et honoraria a iudice ex bono et aequo | Can. 1580 |
| 1. Partes possunt peritos privatos, a iudice probandos, designare. § 2 | Can. 1581 |
| lege statuitur; alia hominis, quae a iudice conicitur. - Qui habet | Can. 1584 |
| - Praesumptiones, quae non statuuntur a iure, iudex ne coniciat, nisi | Can. 1586 |
| 1507, § 1, iudex eam a iudicio absentem declaret et decernat | Can. 1592 |
| - § 1. Pars absens a iudicio, sive actor sive pars | Can. 1595 |
| tum pars conventa fuerint absentes a iudicio, ipsi obligatione expensas litis | Can. 1595 |
| aut utile proponendis probationibus tempus a iudice praestitutum elapsum sit, aut | Can. 1599 |
| exhibere licet, intra breve tempus a iudice praestitutum. § 2. Hoc | Can. 1603 |
| pertractata, si sit principalis, definitur a iudice per sententiam definitivam; si | Can. 1607 |
| praecedentiam, ita tamen ut semper a causae ponente seu relatore initium | Can. 1609 |
| discussione autem fas unicuique est a pristina sua conclusione recedere. Iudex | Can. 1609 |
| iudices in discussione attulerunt, nisi a maiore numero iudicium praefinita fuerint | Can. 1610 |
| edenda est non ultra mensem a die quo causa definita est | Can. 1610 |
| laborat, si: 1_ lata est a iudice absolute incompetenti; 2_ lata | Can. 1620 |
| sententiam tulit intra decem annos a die publicationis sententiae. - Sententia | Can. 1621 |
| laborat, si: 1_ lata est a non legitimo numero iudicum, contra | Can. 1622 |
| proponi potest intra tres menses a notitia publicationis sententiae. - De | Can. 1623 |
| potest ex officio sententiam nullam a se latam retractare vel emendare | Can. 1626 |
| eorum praesentia requiritur, ius habent a sententia appellandi ad iudicem superiorem | Can. 1628 |
| Non est locus appellationi: 1_ a sententia ipsius Summi Pontificis vel | Can. 1629 |
| Pontificis vel Signaturae Apostolicae; 2_ a sententia vitio nullitatis infecta, nisi | Can. 1629 |
| ad normam can. 1625; 3_ a sententia quae in rem iudicatam | Can. 1629 |
| in rem iudicatam transiit; 4_ a iudicis decreto vel a sententia | Can. 1629 |
| 4_ a iudicis decreto vel a sententia interlocutoria, quae non habeant | Can. 1629 |
| definitivae, nisi cumuletur cum appellatione a sententia definitiva; 5_ a sententia | Can. 1629 |
| appellatione a sententia definitiva; 5_ a sententia vel a decreto in | Can. 1629 |
| definitiva; 5_ a sententia vel a decreto in causa de qua | Can. 1629 |
| Appellatio interponi debet coram iudice a quo sententia prolata sit, intra | Can. 1630 |
| peremptorium terminum quindecim dierum utilium a notitia publicationis sententiae. § 2 | Can. 1630 |
| ab eius interpositione, nisi iudex a quo longius tempus ad eam | Can. 1633 |
| impugnatae sententiae intra utile tempus a tribunali a quo obtinere nequeat | Can. 1634 |
| intra utile tempus a tribunali a quo obtinere nequeat, interim termini | Can. 1634 |
| est iudici appellationis, qui iudicem a quo praecepto obstringat officio suo | Can. 1634 |
| satisfaciendi. § 3. Interea iudex a quo debet acta ad normam | Can. 1634 |
| fatalibus appellatoriis sive coram iudice a quo sive coram iudice ad | Can. 1635 |
| 2. Si appellatio proposita sit a vinculi defensore vel a promotore | Can. 1636 |
| sit a vinculi defensore vel a promotore iustitiae, renuntiatio fieri potest | Can. 1636 |
| potest, nisi lex aliter caveat, a vinculi defensore vel promotore iustitiae | Can. 1636 |
| intra terminum peremptorium quindecim dierum a die, quo ipsi appellatio principalis | Can. 1637 |
| si lata sit sententia definitiva, a qua non datur appellatio ad | Can. 1641 |
| intra peremptorium terminum triginta dierum a proposita impugnatione allatis. Tribunal autem | Can. 1644 |
| 2, nn. 1-3, petenda est a iudice qui sententiam tulit intra | Can. 1646 |
| sententiam tulit intra tres menses a die cognitionis eorundem motivorum computandos | Can. 1646 |
| 4 et 5, petenda est a tribunali appellationis, intra tres menses | Can. 1646 |
| tribunali appellationis, intra tres menses a notitia publicationis sententiae; quod si | Can. 1646 |
| et damna reficienda. § 2. A pronuntiatione circa expensas, honoraria et | Can. 1649 |
| exsecutione, et rem ad tribunal a quo lata est sententia remittat | Can. 1654 |
| sectione, tractari possunt omnes causae a iure non exclusae, nisi pars | Can. 1656 |
| ita indicare ut statim colligi a iudice possint. § 2. Libello | Can. 1658 |
| exceptiones advocatorum, redigendae sunt scripto a notario, sed summatim et in | Can. 1664 |
| ad substantiam rei controversae, et a deponentibus subsignandae. - Probationes, quae | Can. 1664 |
| oralem esse adhibitum in casibus a iure exclusis, nullitatem sententiae declaret | Can. 1669 |
| incidenter et accessorie agantur, posse a iudice ecclesiastico cognosci ac definiri | Can. 1672 |
| 2. Transacto termino quindecim dierum a notificatione, praeses vel ponens, nisi | Can. 1677 |
| § 4. Post decem dies a notificatione decreti, si partes nihil | Can. 1677 |
| nondum publicata, invisere et documenta a partibus producta recognoscere. § 2 | Can. 1678 |
| iudicii actis, intra viginti dies a sententiae publicatione ad tribunal appellationis | Can. 1682 |
| denuo proponendam. - Rescriptum dispensationis a Sede Apostolica transmittitur ad Episcopum | Can. 1706 |
| civili comprobari nequit, alter coniux a vinculo matrimonii solutus non habeatur | Can. 1707 |
| ipsa Curiae Romanae Congregatione an a tribunali ab ea designato sit | Can. 1709 |
| deque iudicio arbitrali serventur normae a partibus selectae vel, si partes | Can. 1714 |
| sententiae vim non agnoscat, nisi a iudice confirmetur, sententia arbitralis de | Can. 1716 |
| in quolibet processus stadio accusatum a sacro ministerio vel ab aliquo | Can. 1722 |
| gradu renuntiatio instantiae fieri potest a promotore iustitiae, mandante vel consentiente | Can. 1724 |
| 2. Renuntiatio, ut valeat, debet a reo acceptari, nisi ipse sit | Can. 1724 |
| reo acceptari, nisi ipse sit a iudicio absens declaratus. - In | Can. 1724 |
| evidenter constet delictum non esse a reo patratum, iudex debet id | Can. 1726 |
| quod si utraque appellatio, licet a diversis partibus, proponatur, unicum fiat | Can. 1729 |
| peremptorium terminum decem dierum utilium a decreto legitime intimato. § 3 | Can. 1734 |
| potest ipse ab Episcopo dioecesano a paroecia amoveri. - Causae, ob | Can. 1740 |
| - Causae, ob quas parochus a sua paroecia legitime amoveri potest | Can. 1741 |
| e coetu ad hoc stabiliter, a consilio presbyterali constituto, Episcopo proponente | Can. 1742 |
| 682, § 2. - Renuntiatio a parocho fieri potest non solum | Can. 1743 |
| § 1. Parochus amotus debet a parochi munere exercendo abstinere, quam | Can. 1747 |
| aut utilitas postulet, ut parochus a sua, quam utiliter regit, ad | Can. 1748 |
| non obstantibus allatis rationibus, iudicet a proposito non esse recedendum, cum | Can. 1750 |