|
A..........................516
|
Ideoque,sicut Christus missus est a Patre, ita et ipse Apostolos | 8 |
morte sua et resurrectione nos a potestate satanae et a morte | 8 |
nos a potestate satanae et a morte liberasse et in regnum | 8 |
proprio efficitur sanctificatio hominis, et a mystico Iesu Christi Corpore, Capite | 11 |
misit Iesum Christum cognoscant et a viis suis convertantur, paenitentiam agentes | 15 |
Concilium generaliores has normas statuit. A) NORMAE GENERALES 1. Sacrae Liturgiae | 35 |
apud Episcopum. 2. Ex potestate a iure concessa, rei liturgicae moderatio | 36 |
cantibus tum oratione. Immo, preces a sacerdote, qui coetui in persona | 53 |
ad res divinas invisibiles significandas, a Christo vel Ecclesia delecta sunt | 53 |
si necessariae sint, breves admonitiones, a sacerdote vel competenti ministro, opportunioribus | 59 |
linguam vernaculam in Liturgia adhibenda, a competenti auctoritate ecclesiastica territoriali, de | 64 |
et ideo difficilior evadat: 1) A competenti auctoritate ecclesiastica territoriali, de | 69 |
magnus sui gregis habendus est, a quo vita suorum fidelium in | 72 |
unum altare cui praeest Episcopus a suo presbyterio et ministris circumdatus | 73 |
Ecclesia fovendam, Sacrosanctum Concilium decernit: A competenti auctoritate ecclesiastica territoriali, de | 78 |
expedit ut instituatur Commissio liturgica, a viris in scientia liturgica, Musica | 78 |
utraque specie, firmis principiis dogmaticis a Concilio Tridentino statutis, in casibus | 95 |
casus Concilio extendere placuit: 1° a) feria V in Cena Domini | 98 |
est de opportunitate concelebrationis iudicare: a) ad Missam conventualem et ad | 102 |
Passionis, Mortis et Resurrectionis Christi, a quo omnia Sacramenta et Sacramentalia | 110 |
tribuatur, iuxta normas quae sequuntur: a) In administratione Sacramentorum et Sacramentalium | 113 |
necessitatibus, etiam quoad linguam, accommodata, a competenti ecclesiastica auctoritate territoriali de | 114 |
adiunctis et de iudicio Ordinarii, a laicis congruis qualitatibus praeditis, administrari | 138 |
Ut autem divinum Officium, sive a sacerdotibus sive ab aliis Ecclesiae | 149 |
instauratione Offici, hae normae serventur: a) Laudes, ut preces matutinae, et | 152 |
lectiones quod attinet, haec serventur: a) lectio sacrae Scripturae ita ordinetur | 162 |
in choro celebrare, et quidem: a) totum Officium, Ordines Canonicorum, Monachorum | 168 |
eas partes Officii, quae sibi a iure communi vel particulari imponuntur | 169 |
divini Officii cum actione liturgica a rubricis definiantur. In casibus singularibus | 172 |
in choro celebrando, concedi potest a Superiore competente ut lingua vernacula | 181 |
se ferant atque non solum a maioribus scholis cantorum cani possint | 221 |
ad salutem universis hominibus afferendam a Christo Domino constituta sit ideoque | 248 |
controversiae non raro ortum ducant a falsis doctrinis de ethica et | 254 |
sententiis quae his in rebus a competenti auctoritate ferantur, atque eisdem | 258 |
tutela exerceatur ad iuniores defendendos a prelo et spectaculis quae eorum | 265 |
ab ipsa auctoritate ecclesiastica, sive a catholicis viris promotum et dependens | 268 |
necnon quidquid in hac provincia a catholicis agitur fovere et ordinare | 279 |
Hae autem Consociationes Catholicae Internationales a sola Sancta Sede legitime approbantur | 281 |
congregabuntur. Venit igitur Filius, missus a Patre, qui nos in Eo | 286 |
«Et Ego, si exaltatus fuero a terra, omnes traham ad Meipsum» | 286 |
Christo, qui est lux mundi, a quo procedimus, per quem vivimus | 286 |
nuntium, adventum scilicet Regni Dei a saeculis in Scripturis promissi: «Quoniam | 289 |
6; 7, 17-21), atque Spiritum a Patre promissum in discipulos suos | 290 |
natura nobis innotescit, quae sive a vita pastorali vel ab agricultura | 291 |
sive ab aedificatione aut etiam a familia et sponsalibus desumptae, in | 291 |
ss.), et cuius oves, etsi a pastoribus humanis gubernantur, indesinenter tamen | 292 |
11, 13-26). Ipsa plantata est a caelesti Agricola tamquam vinea electa | 293 |
quod in lapideis sanctuariis repraesentatum a Sanctis Patribus laudatur, et in | 294 |
renovatione mundi descendentem de caelis a Deo, paratam sicut sponsam ornatam | 294 |
his in terris Ecclesia peregrinatur a Domino (cf. 2 Cor. 5 | 295 |
et movet, ut Eius officium a sanctis Patribus comparari potuerit cum | 302 |
ordinata, subsistit in Ecclesia catholica, a successore Petri et Episcopis in | 305 |
etiam exemplo suo divulgandas. Christus a Patre missus est «evangelizare pauperibus | 306 |
populum... Omnes enim cognoscent Me, a minimo usque ad maximum, ait | 308 |
Io. 3, 5-6), constituuntur tandem a genus electum, regale sacerdotium, gens | 308 |
4), et «ipsa creatura liberabitur a servitute corruptionis in libertatem gloriae | 309 |
germen unitatis, spei et salutis. A Christo in communionem vitae, caritatis | 309 |
Ecclesia virtute gratiae Dei sibi a Domino promissae confortatur, ut in | 310 |
confortatur, ut in infirmitate carnis a perfecta fidelitate non deficiat, sed | 310 |
filios Dei regenerati, fidem quam a Deo per Ecclesiam acceperunt coram | 313 |
perfectus est, sua quisque via, a Domino vocantur. Populus Dei sanctus | 315 |
Universitas fidelium, qui unctionem habent a Sancto (cf. 1 Io. 2 | 316 |
Illo enim sensu fidei, qui a Spiritu veritatis excitatur et sustentatur | 316 |
non possent, qui Ecclesiam Catholicam a Deo per Iesum Christum ut | 322 |
actionemque suscitat, ut omnes, modo a Christo statuto, in uno grege | 325 |
vitam habeat. At saepius homines, a Maligno decepti, evanuerunt in cogitationibus | 326 |
Sicut enim Filius missus est a Patre, et Ipse Apostolos misit | 327 |
opus evangelizandi et ipsae continuent. A Spiritu Sancto enim ad cooperandum | 327 |
fidei allicit, ad baptismum disponit, a servitute erroris eripit, eosque Christo | 327 |
Apostolis sicut Ipse missus erat a Patre (cf. Io. 20, 21 | 329 |
2, 20). Missio illa divina, a Christo Apostolis concredita, ad finem | 331 |
varia illa ministeria quae inde a primis temporibus in Ecclesia exercentur | 332 |
ministri. Sicut autem permanet munus a Domino singulariter Petro, primo Apostolorum | 333 |
dexteram Dei Patris, non deest a suorum congregatione pontificum, sed imprimis | 334 |
speciali effusione supervenientis Spiritus Sancti a Christo ditati sunt (cf. Act | 335 |
Concilium Oecumenicum numquam datur, quod a Successore Petri non sit ut | 337 |
perducatur. Episcopi, utpote Apostolorum successores, a Domino, cui omnis potestas in | 342 |
fieri potest per legitimas consuetudines, a suprema et universali potestate Ecclesiae | 343 |
enim loco suo Populus novus a Deo vocatus, in Spiritu Sancto | 348 |
propria, ordinaria et immediata, licet a suprema Ecclesiae auctoritate exercitium eiusdem | 351 |
Antistites dicuntur. Eorum itaque potestas a suprema et universali potestate non | 352 |
et vindicatur, Spiritu Sancto constitutam a Christo Domino in sua Ecclesia | 352 |
formam indefectibiliter servante. Episcopus, missus a Patrefamilias ad gubernandam familiam suam | 353 |
baptizati quidem in Ecclesia catholica a praxi sacramentorum, vel imo a | 357 |
a praxi sacramentorum, vel imo a fide defecerunt. Quia genus humanum | 357 |
inserviunt. Diaconi est, prout ei a competenti auctoritate assignatum fuerit, solemniter | 359 |
conferant. Sciunt enim Pastores se a Christo non esse institutos, ut | 361 |
eorum exsistentia quasi contexitur. Ubi a Deo vocantur, ut suum proprium | 363 |
veritatis revelatae incumbant, et instanter a Deo sapientiae donum impetrent. Christus | 377 |
ad mortem et propter hoc a Patre exaltatus (cf. Phil. 2 | 378 |
quo regno ipsa creatura liberabitur a servitute corruptionis in libertatem; gloriae | 378 |
Dei praesertim et sacramentorum adiumenta a sacris Pastoribus abundanter accipiendi, hisque | 382 |
amore coepta, vota et desideria a laicis proposita attente in Christo | 384 |
IN ECCLESIA Ecclesia, cuius mysterium a Sacra Synodo proponitur, indefectibiliter sancta | 387 |
consiliorum praxis, Spiritu Sancto impellente, a multis christianis assumpta, sive privatim | 387 |
34; 15, 12). Christi asseclae a Deo non secundum opera sua | 388 |
sanctitas excolitur ab omnibus, qui a Spiritu Dei aguntur, atque voci | 390 |
8-10 et 12-13). Clerici, qui a Domino vocati et in partem | 393 |
Dei perficientes. Quibus accedunt illi a Deo electi laici, qui, ut | 393 |
gratia sustineant, et prolem amanter a Deo acceptam christianis doctrinis et | 394 |
Simile exemplum alio modo praebetur a viduis et innuptis, qui ad | 394 |
praesertim persecutoribus, aliqui christiani iam a primo tempore vocati sunt et | 398 |
pretiosum gratiae divinae donum, quod a Patre quibusdam datur (cf. Mt | 399 |
Christi imitationem et testimonium cum a discipulis semper praeberi necesse sit | 400 |
divitias contra spiritum paupertatis evangelicae a caritate perfecta prosequenda impediantur, monente | 401 |
sunt donum divinum, quod Ecclesia a Domino suo accepit et gratia | 402 |
ex utraque parte quidam christifideles a Deo vocantur, ut in vita | 403 |
intendit ab impedimentis, quae ipsum a caritatis fervore et divini cultus | 404 |
status religiosus, qui suos asseclas a curis terrenis magis liberat, magis | 406 |
Sancti impulsus dociliter sequens, regulas a praeclaris viris et mulieribus propositas | 408 |
perfectionis Institutum ac sodales singuli a Summo Pontifice, ratione ipsius in | 409 |
Ipsa enim Ecclesia, auctoritate sibi a Deo commissa, profitentium vota suscipit | 410 |
publica eis auxilia et gratiam a Deo impetrat, eos Deo commendat | 410 |
curet, ut in quam vocationem a Deo vocatus est, in ea | 414 |
3, 10-13). Christus quidem exaltatus a terra omnes traxit ad seipsum | 416 |
nostrae temporalis edocemur, dum opus a Patre nobis in mundo commissum | 416 |
«dum sumus in corpore, peregrinamur a Domino» (2 Cor. 5, 6 | 418 |
apprime agnoscens, Ecclesia viatorum inde a primaevis christianae religionis temporibus, defunctorum | 420 |
cogitatio pro defunctis exorare ut a peccatis solvantur» (2 Mach. 12 | 420 |
cum Sanctis nos Christo coniungit, a quo tamquam a Fonte et | 422 |
Christo coniungit, a quo tamquam a Fonte et Capite omnis gratia | 422 |
invocemus et ob beneficia impetranda a Deo per Filium eius Iesum | 422 |
enim genuinum amoris testimonium caelitibus a nobis exhibitum, suapte natura tendit | 422 |
spectatissimum salutatur eamque Catholica Ecclesia, a Spiritu Sancto edocta, filialis pietatis | 427 |
ut mysteriis carnis suae hominem a peccato liberaret. Voluit autem misericordiarum | 429 |
omnia renovantem, mundo effudit, et a Deo donis tanto munere dignis | 430 |
omni peccati labe immunem, quasi a Spiritu Sancto plasmatam novamque creaturam | 430 |
formatam. Singularis prorsus sanctitatis splendoribus a primo instante suae conceptionis ditata | 430 |
Patres Mariam non mere passive a Deo adhibitam, sed libera fide | 430 |
«matrem viventium» appellant, saepiusque affirmant: a mors per Hevam, vita per | 430 |
Filio in opere salutari coniunctio a tempore virginalis conceptionis Christi ad | 431 |
ante solemniter manifestare quam promissum a Christo Spiritum effunderet, Apostolos videmus | 433 |
est, ac tamquam universorum Regina a Domino exaltata, ut plenius conformaretur | 433 |
maternitas Mariae indesinenter perdurat, inde a consensu quem in Annuntiatione fideliter | 436 |
sacerdotium Christi variis modis tum a ministris tum a fideli populo | 437 |
modis tum a ministris tum a fideli populo participatur, et sicut | 437 |
omnino quamquam est, essentialiter differt a cultu adorationis, qui Verbo incarnato | 442 |
pietatis erga Eam saeculorum cursu a Magisterio commendata magni faciant et | 443 |
omni falsa superlatione, quemadmodum et a nimia mentis angustia, in singulari | 443 |
vana quadam credulitate consistere, sed a vera fide procedere, qua ad | 443 |
subditorum, et datur iuxta normas a suprema auctoritate adprobatas. Huiusmodi ulterior | 450 |
quia agitur de muneribus quae a pluribus subiectis, hierarchice ex voluntate | 450 |
unde evidens est quod normae a suprema Auctoritate approbatae semper observari | 454 |
vero de actione Episcoporum independenter a Papa. In quo casu, deficiente | 455 |
Ecclesia viget institutio patriarchalis, iam a primis Synodis Oecumenicis agnita. Nomine | 463 |
sacramentum conferre valent, adhibito Chrismate a patriarcha vel episcopo benedicto. Presbyteri | 474 |
hoc praecepto adimplendo, decurrere inde a vesperis vigiliae usque ad finem | 476 |
presbyterorum cuiuscumque ritus excipiendi confessiones, a propriis hierarchis rite et sine | 477 |
proprium Ordinem exercendi, iuxta normas a competenti Auctoritate statutas. Communicatio in | 486 |
fovendam unionem cum Ecclesiis Orientalibus a nobis seiunctis, sequentem agendi rationem | 487 |
propositis. Una enim atque unica a Christo Domino condita est Ecclesia | 494 |
nobis, quod Filius Dei unigenitus a Patre in mundum missus est | 497 |
et unica Dei Ecclesia iam a primordiis scissurae quaedam exortae sunt | 503 |
dissensiones, et Communitates haud exiguae a plena communione Ecclesiae catholicae seiunctae | 503 |
christiano nomine iure decorantur et a filiis Ecclesiae catholicae ut fratres | 503 |
visibilia elementa: haec omnia, quae a Christo proveniunt et ad Ipsum | 504 |
religionis actiones sacrae apud fratres a nobis seiunctos peraguntur, quae variis | 505 |
catholicae concredita est. Attamen fratres a nobis seiuncti, sive singuli sive | 507 |
remaneat, in Christo crescit et a Deo, secundum Eius arcana consilia | 507 |
strenue aggrediuntur. Quae omnia, cum a fidelibus Ecclesiae catholicae sub pastorum | 510 |
testimonium reddat de doctrina institutisque a Christo per Apostolos traditis. Quamvis | 512 |
Quamvis enim Ecclesia catholica omni a Deo revelata veritate et omnibus | 513 |
ita ut vultus Ecclesiae fratribus a nobis seiunctis et universo mundo | 513 |
et aestimare bona vere christiana, a communi patrimonio promanantia, quae apud | 515 |
patrimonio promanantia, quae apud fratres a nobis seiunctos inveniuntur. Divitias Christi | 515 |
sibi quidem baptismate appositi, sed a sua plena communione seiuncti sunt | 517 |
Ecclesia in via peregrinans vocatur a Christo ad hanc perennem reformationem | 520 |
et maturescunt desideria unitatis. Ideo a Spiritu divino imploranda nobis est | 522 |
Humili igitur prece veniam petimus a Deo et a fratribus seiunctis | 523 |
veniam petimus a Deo et a fratribus seiunctis, sicut et nos | 523 |
Salvator Ipse in pervigilio mortis a Patre flagranter precatus est: « | 526 |
Christianorum unitatem restaurandam. Quae communicatio a duobus principiis praecipue pendet: ab | 528 |
ab unitate Ecelesiae significanda, et a participatione in mediis gratiae. Significatio | 528 |
auctoritas episcopalis localis, nisi aliud a conferentia episcopali, ad normam propriorum | 528 |
ad normam propriorum statutorum, vel a Sancta Sede statuatur. Fratrum seiunctorum | 528 |
erga Ecclesiam catholicam relationes spectant. A sacerdotum enim formatione necessaria institutio | 532 |
modo et sermone qui etiam a fratribus seiunctis possit vere comprehendi | 535 |
Ecclesiis et de Communitatibus ecclesialibus a Sede Apostolica Romana seiunctis Ad | 538 |
nomine Reformationis communiter veniunt. Exinde a Sede Romana plures Communiones sive | 540 |
monachismus expressit. Ibi enim inde a gloriosis Sanctorum Patrum temporibus floruit | 550 |
et occidentalium Christianorum perficiendam. Praeterea a primis iam temporibus Ecclesiae Orientis | 552 |
temporibus Ecclesiae Orientis disciplinas proprias a Sanctis Patribus atque Synodis, etiam | 552 |
Sacrosancta Synodus renovat id quod a Sacris praeteritis Conciliis nec non | 555 |
Sacris praeteritis Conciliis nec non a Romanis Pontificibus declaratum est, nempe | 555 |
iam in Oriente, sed procul a patria vitam degunt, ut fraterna | 555 |
et vitae spiritualis non tantum a nobis, sed etiam inter se | 557 |
leves scimus quidem existere discrepantias a doctrina catholicae Ecclesiae etiam de | 560 |
quasi sibi loquentem in Christo, a Prophetis praenuntiato, Verbo Dei pro | 562 |
et resurrectionis. At cum Christiani a nobis seiuncti auctoritatem divinam Sacrorum | 563 |
operationis Dei, qui suscitavit illum a mortuis » (Col. 2, 1 | 565 |
communionem eucharisticam insertionem. Communitates ecclesiales a nobis seiunctae, quamvis deficiat earum | 567 |
Sacrosancta Synodus hortatur fideles, ut a quavis levitate vel imprudenti zelo | 571 |
ut salvum faceret populum suum a peccatis utque omnes homines sanctificarentur | 573 |
sanctificarentur, sicut Ipse missus est a Patre, ita et misit Apostolos | 573 |
Episcopi autem et ipsi, positi a Spiritu Sancto, in Apostolorum locum | 575 |
regionibus selecti, modis et rationibus a Romano Pontifice statutis vel statuendis | 581 |
numerum, christifideles in periculo versantur a vitae christianae mandatis discedendi, immo | 582 |
ut evangelizationis et apostolatus opera a fidelibus alacriter sustineantur et promoveantur | 583 |
- Episcopi et Apostolica Sedes a) Episcopis, ut Apostolorum successoribus, in | 586 |
Singulis Episcopis dioecesanis facultas fit a lege generali Ecclesiae in casu | 587 |
bonum spirituale conferre iudicent, nisi a Suprema Ecclesiae Auctoritate specialis reservatio | 587 |
toto animo sese devoventes qui a via veritatis quoquo modo deflexerunt | 595 |
perfecta gaudent libertate atque independentia a quacumque civili potestate. Quare non | 619 |
Cum apostolicum Episcoporum munus sit a Christo Domino institutum atque spiritualem | 621 |
vel sua ipsi sponte vel a competenti Auctoritate invitati, renuntiationem ab | 623 |
exigente, ne renuat Episcopus dioecesanus a competenti Auctoritate unum pluresve Auxiliares | 637 |
Generales vel saltem Vicarios Episcopales, a sua auctoritate dumtaxat dependentes quos | 638 |
pastoralis, consulere velit. Nisi aliud a competenti Auctoritate statutum fuerit, cum | 639 |
et facultates quibus Episcopi Auxiliares a iure instructi sunt. Optandum quoque | 639 |
pleniores facultates in casibus particularibus a competenti Auctoritate concedi poterunt. Ut | 640 |
apostolicarum coordinatio, quae maxime pendet a supernaturali animorum et mentium habitu | 676 |
Maiorum, pro operibus apostolatus quae a Religiosis exercentur, praeviis consiliis mutuo | 677 |
et praesertim episcoporum conferentiae Inde a prioribus Ecclesiae saeculis Episcopi, peculiaribus | 679 |
conventibus interritualibus collatis, iuxta normas a competenti Auctoritate statuendas. II - | 689 |
perpensis etiam animadversionibus quae vel a Commissionibus vel a Patribus Conciliaribus | 699 |
quae vel a Commissionibus vel a Patribus Conciliaribus prolatae sunt. Decernit | 699 |
item habeatur animadversionum quae sive a Commissionibus sive a Patribus Conciliaribus | 701 |
quae sive a Commissionibus sive a Patribus Conciliaribus exhibitae sunt. DECRETUM | 701 |
cui initium est «Lumen gentium», a Divini Magistri doctrina et exemplis | 702 |
qui ad praxim consiliorum evangelicorum a Deo vocantur eademque fideliter profitentur | 704 |
expositione et applicatione post Concilium a competenti auctoritate statuendae sunt. Accommodata | 705 |
est secundum principia quae sequuntur: a) Cum vitae religiosae ultima norma | 707 |
monialium, vota et consulta etiam a consessibus foederationum aut ab aliis | 717 |
recognoscatur, sanctissime tamen servatis eorum a mundo secessu atque vitae contemplativae | 727 |
Christifidelibus mirabile illud evocant connubium a Deo conditum et in futuro | 737 |
signum praesertim hodie multum aestimatum, a religiosis diligenter excolatur atque, si | 740 |
externis apostolatus ex instituto deditae a clausura papali eximantur, ut concredita | 754 |
immutandus est. Institutorum accommodata renovatio a sodalium institutione maxime pendet. Ideo | 756 |
conferentiis seu consiliis Superiorum maiorum a Sancta Sede erectis, quae valde | 765 |
debita prudentia et servatis normis a Sancta Sede et Ordinario loci | 768 |
renovationem probe noscens Sancta Synodus a sacerdotum ministerio, Christi spiritu animato | 771 |
obsequentes. Cum alumnorum institutio et a sapientibus legibus et maxime quidem | 782 |
vero et magistri persentiant quantopere a suipsorum cogitandi agendique ratione pendeat | 783 |
psychica valetudine, consideratis quoque dispositionibus a familia forsan transmissis. Expendatur quoque | 784 |
incredulis. Beatissimam Virginem Mariam, quae a Christo Iesu in cruce moriente | 788 |
quaedam initiatio sit futurae vitae a sacerdote ducendae. Ut spiritualis institutio | 797 |
erit decernere de protrahenda aetate a iure communi in praesenti pro | 798 |
cognoscendas Ecclesias et Communitates ecclesiales a Sede Apostolica Romana seiunctas, ut | 809 |
Huius Sanctae Synodi Patres, opus a Concilio Tridentino inchoatum prosequentes, dum | 818 |
Mater Ecclesia ad mandatum implendum a divino suo Conditore acceptum, mysterium | 821 |
fundamentalia quaedam principia declarat, quae a speciali post Concilium Commissione fusius | 821 |
naturales valores in completa hominis a Christo redempti consideratione assumpti, ad | 825 |
et officio ditata, filii iam a prima aetate secundum fidem in | 826 |
capacitatem evolvit, in patrimonium culturae a generationibus praeteritis acquisitum introducit, sensum | 830 |
in familia et in societate a divina providentia praestituti, personalem ipsorum | 839 |
adiutorio et affectu privantur vel a dono fidei sunt alieni. Altioris | 842 |
et ad magisteria suscipienda promoveantur. A scientiarum sacrarum Facultatum operositate plurimum | 847 |
intellectus obtineatur, patrimonium sapientiae christianae a maioribus traditum plenius aperiatur, dialogus | 847 |
non christianis promoveatur atque quaestionibus a doctrinarum progressu exortis respondeatur. Quare | 847 |
ambulabunt in lumine eius. Homines a variis religionibus responsum exspectant de | 855 |
Dei, Iudaei tamen neque ut a Deo reprobati neque ut maledicti | 866 |
antisemitismi manifestationes, quovis tempore et a quibusvis in Iudaeos habita, deplorat | 867 |
vel religionis causa factam tamquam a Christi mente alienam, reprobat. Proinde | 871 |
ut opera, in historia salutis a Deo patrata, doctrinam et res | 873 |
et operibus Christi acceperant, sive a Spiritu Sancto suggerente didicerant, tum | 880 |
in terris peregrinans contemplatur Deum, a quo omnia accipit, usquedum ad | 881 |
Sacra autem Traditio verbum Dei, a Christo Domino et a Spiritu | 885 |
Dei, a Christo Domino et a Spiritu Sancto Apostolis concreditum, successoribus | 885 |
hagiographi asserunt, retineri debeat assertum a Spiritu Sancto, inde Scripturae libri | 890 |
humani generis ante tempora instauratae a Christo salutis, Dei et hominis | 896 |
tandem latet mysterium salutis nostrae, a Christifidelibus devote accipiendi sunt. Deus | 896 |
Sancti opus suum complevit. Exaltatus a terra omnes ad Seipsum thahit | 898 |
regulam habuit et habet, cum a Deo inspiratae et semel pro | 904 |
illam antiquissimam Veteris Testamenti versionem a LXX viris nuncupatam ut suam | 905 |
Verbi incarnati Sponsa, Ecclesia nempe, a Sancto Spiritu edocta, ad profundiorem | 906 |
unitas missionis. Apostolis eorumque successoribus a Christo collatum est munus in | 917 |
negotiorumque saecularium vitam agant, ipsi a Deo vocantur ut, spiritu christiano | 917 |
19. 21). Cum Christus missus a Patre totius apostolatus Ecclesiae fons | 922 |
actuosa participatione Sacrae Liturgiae, ita a laicis adhibenda ut hi, dum | 922 |
recte adimplent, unionem cum Christo a vita sua non separent, sed | 922 |
negotia saecularia extranea debent esse a spirituali vitae ratione, iuxta illud | 922 |
Christo in Deo absconditi et a servitute divitiarum liberi, dum ad | 926 |
assidue excolere, propriisque uti donis a Spiritu Sancto acceptis. Praeterea laici | 928 |
sed et proprium habent valorem, a Deo eis insitum, sive in | 938 |
Synodus. Dum omne exercitium apostolatus a caritate originem et vim ducere | 942 |
ordinetur auxilium ut accipientes paulatim a dependentia externa liberentur sibique sufficientes | 946 |
communitatibus aut associationibus coadunati. Apostolatus a singulis peragendus, ex fonte vitae | 970 |
fructus regno Christi attulerunt, quaeque a Summis Pontificibus et a multis | 987 |
quaeque a Summis Pontificibus et a multis Episcopis merito commendatae atque | 987 |
concursu et cumulata acceptione constituuntur: a) Finis immediatus huiusmodi organizationum finis | 989 |
vel ut urgentiores instituendas decreverit, a sacerdotibus, religiosis et a laicis | 995 |
decreverit, a sacerdotibus, religiosis et a laicis plurimi faciendae atque secundum | 995 |
ORDINE SERVANDO Laicorum apostolatus, sive a singulis sive a consociatis christifidelibus | 998 |
apostolatus, sive a singulis sive a consociatis christifidelibus exerceatur, recto ordine | 998 |
cooperationem catholicorum cum aliis christianis, a singulis et a communitatibus Ecclesiae | 1014 |
aliis christianis, a singulis et a communitatibus Ecclesiae exercendam, sive in | 1014 |
actuosam reddit. Formatio ad apostolatum a prima puerorum institutione incipere debet | 1025 |
charismata efficacius exercere quae ei a Spiritu Sancto in bonum fratrum | 1030 |
peculiariter congruentem formationem quoque expostulant. a) Quoad apostolatum ad homines evangelizandos | 1032 |
officio Deum colendi exigunt, immunitatem a coercitione in societate civili respiciat | 1044 |
omnes homines debent immunes esse a coercitione ex parte sive singulorum | 1045 |
libertate psychologica simul atque immunitate a coercitione externa fruantur. Non ergo | 1046 |
Deum directe ordinat: huiusmodi actus a potestate mere humana nec imperari | 1049 |
personae et ipsi ordini hominibus a Deo statuto fit, si homini | 1050 |
impedire praesumat. Libertas seu immunitas a coercitione in re religiosa, quae | 1052 |
agnoscenda est. Communitates enim religiosae a sociali natura tum hominis tum | 1052 |
suam propriam religiosam persuasionem. Itaque a civili potestate agnoscendum est ius | 1057 |
religiosa agnoscatur et observetur. Denique a potestate civili providendum est, ne | 1061 |
civibus eorumque pacifica compositione, et a sufficienti cura istius honestae pacis | 1065 |
conviventia in vera iustitia, et a debita custodia publicae moralitatis. Haec | 1065 |
divina Revelatione, quapropter eo magis a Christianis sancte servanda est. Quamvis | 1069 |
in verbo Dei contentum et a Patribus constanter praedicatum, hominem debere | 1070 |
natura voluntarius est, cum homo, a Christo Salvatore redemptus et in | 1070 |
«Non est enim potestas nisi a Deo» docet Apostolus, qui exinde | 1072 |
consonam agnoscit eamque fovet. Doctrinam a Magistro et ab Apostolis acceptam | 1073 |
immunem servandam esse in civitate a quacumque humana coercitione. Inter ea | 1074 |
vindicat libertatem, utpote auctoritas spiritualis, a Christo Domino constituta, cui ex | 1076 |
Enixe igitur rogat Ecclesia, ut a filiis suis primum omnium fiant | 1079 |
iura, tum ad mensuram gratiae a Deo per Christum tributam homini | 1081 |
ipsae publicae potestates conantur cives a religione profitenda removere et communitatibus | 1083 |
non esse sanatum quod assumptum a Christo non fuerit. Assumpsit vero | 1093 |
19, 10). Quod autem semel a Domino praedicatum est vel in | 1094 |
perficiendum misit Christus Spiritum Sanctum a Patre, qui salutiferum opus suum | 1095 |
et sic dispersionem Babelicam superat. A Pentecoste enim inceperunt «actus Apostolorum» | 1095 |
sicut et ipse missus fuerat a Patre, mandans eis: «Euntes ergo | 1096 |
sive ab Ecclesia, sive etiam a populis, a coetibus vel ab | 1099 |
Ecclesia, sive etiam a populis, a coetibus vel ab hominibus ad | 1099 |
plerumque exercentur in certis territoriis a Sancta Sede agnitis. Finis proprius | 1100 |
non possent, qui Ecclesiam Catholicam a Deo per Iesum Christum ut | 1104 |
per seipsum et suis viribus a peccato liberatur et supra seipsum | 1107 |
supra seipsum elevatur, nemo penitus a sua infirmitate vel solitudine vel | 1107 |
Non ergo sine causa Christus a fidelibus celebratur ut «exspectatio gentium | 1107 |
et alterum, in quo Ecclesia a quatuor ventis sicut messis colligetur | 1108 |
quasi secreta Dei praesentia inveniebatur, a contagiis malignis liberat et Auctori | 1109 |
DE IPSO OPERE MISSIONALI Ecclesia, a Christo missa ad caritatem Dei | 1110 |
ut omnibus mysterium salutis vitamque a Deo allatam offerre possit, sese | 1110 |
induerunt, et virtutem Spiritus Sancti, a quo per confirmationem roborati sunt | 1111 |
technologiae mundi moderni nimis intenti a rebus divinis alienentur, quinimmo ut | 1112 |
ab Institutis privatis et publicis, a guberniis, ab organis internationalibus, a | 1114 |
a guberniis, ab organis internationalibus, a diversis communitatibus christianis necnon a | 1114 |
a diversis communitatibus christianis necnon a religionibus non-christianis promoventur. Ecclesia vero | 1114 |
ut homo percipiat se, avulsum a peccato, introduci in mysterium amoris | 1118 |
mysterio Mortis et Resurrectionis, transit a vetere homine ad novum hominem | 1118 |
ius ne ullus iniquis vexationibus a fide deterreatur. Iuxta perantiquam Ecclesiae | 1119 |
purificentur. Qui fidem in Christum a Deo per Ecclesiam acceperunt, liturgicis | 1121 |
per initiationis christianae sacramenta liberati a potestate tenebrarum, Christo commortui, consepulti | 1122 |
illa christiana in catechumenatu non a solis catechistis vel sacerdotibus, sed | 1124 |
solis catechistis vel sacerdotibus, sed a tota communitate fidelium, speciali autem | 1124 |
communitate fidelium, speciali autem modo a patrinis, est procuranda, ita ut | 1124 |
vocatione qua vocatae sunt munera a Deo sibi concredita exerceant sacerdotale | 1127 |
catholici fraterne collaborent cum fratribus a se seiunctis ad normas Decreti | 1130 |
sermone, neque politicis vitae institutis a ceteris hominibus sunt distincti», ideoque | 1131 |
maiore auctoritate fidei deserviant. Inde a periodo plantationis Ecclesiae vita religiosa | 1146 |
Evangelii praedicationem nonnunquam antiquis culturis a Deo indita sunt, in vitam | 1147 |
regionibus coetus hominum inveniuntur, qui a fide catholica amplectenda eo arceantur | 1161 |
universalis Ecclesiae, facta et verba a Deo revelata, in Sacris Litteris | 1169 |
sive exteri: sacerdotes, religiosi, laici. A legitima auctoritate missi, fide et | 1172 |
ad eos, qui longe sunt a Christo, exeunt, segregati in opus | 1172 |
sanguinis effusionem. Virtutem et fortitudinem a Deo impetrabit, ut cognoscat in | 1174 |
ipsum opus missionale, experientia teste, a singulis impleri nequeat, communis vocatio | 1185 |
Saepe vasta territoria illis evangelizanda a Sancta Sede commissa sunt, in | 1185 |
competens, nempe «De Propaganda Fide», a quo dirigantur necnon coordinentur ubique | 1192 |
Operum Pontificalium, modis et rationibus a Romano Pontifice statuendis. Hi omnes | 1196 |
localem crescat, quae opportuno tempore a proprio Pastore cum suo clero | 1204 |
eius salvificam participant, praesertim si a Deo vocati ab Episcopis ad | 1234 |
Apostolis sicut Ipse missus erat a Patre, Christus, per ipsos Apostolos | 1245 |
ad rite explendam missionem apostolicam a Christo concreditam, Ordinis episcopalis essent | 1245 |
parte participent, Presbyteris gratia datur a Deo ut sint ministri Christi | 1247 |
Filius Dei, homo ad homines a Patre missus, habitavit in nobis | 1249 |
separentur, sive ab eo, sive a quovis homine, sed ut totaliter | 1249 |
sanctificationis humiliter inserviant. Hinc Presbyteri a Deo, ministrante Episcopo, consecrantur, ut | 1252 |
colere, ut, suo ministerio liturgico, a christianis communitatibus sibi commissis perfectius | 1256 |
habeat in Sanctissimae Eucharistiae celebratione, a qua ergo omnis educatio ad | 1261 |
documenta proclamant, dum sollemniter postulant a Deo super Presbyterum ordinandum infusionem | 1264 |
cognoscat mundus Filium missum esse a Patre. Quam ob rem, qui | 1267 |
adiuvent, itemque mentem eorum, etsi a propria diversam, intellegere satagant atque | 1268 |
in ministerio cooperari valeant utque a periculis solitudinis forte orientibus eripiantur | 1269 |
diligenter promovendae associationes quae, statutis a competenti ecclesiastica auctoritate recognitis, per | 1269 |
Peculiari sollicitudini eorum committuntur qui a praxi Sacramentorum, immo a fide | 1273 |
qui a praxi Sacramentorum, immo a fide forsan defecerunt, quos quidem | 1273 |
participat ipsam universalem amplitudinem missionis a Christo Apostolis concreditae. Christi enim | 1277 |
christianis innotescit; quae signa attente a Presbyteris consideranda sunt. Ipsis ergo | 1280 |
Pontifex «sanctus, innocens, impollutus, segregatus a peccatoribus» (Hebr. 7, 26). Christus | 1282 |
unctione Spiritus Sancti consecrati et a Christo missi, in seipsis opera | 1283 |
Dei participant caritatem, cuius mysterium, a saeculis absconditum, in Christo revelatum | 1287 |
Dominicae mysterium celebrantes, membra sua a vitiis et concupiscentiis mortificare procurent | 1288 |
paratos se ostendant quotiescumque id a fidelibus rationabiliter petitur. In Officio | 1288 |
quidem pastoralis caritas maxime profluit a Sacrificio Eucharistico, quod ideo centrum | 1291 |
conformitas. Fidelitas enim erga Christum a fidelitate erga Ecclesiam suam seiungi | 1292 |
enim opus ad quod implendum a Spiritu Sancto assumpti sunt, omnes | 1293 |
in multiplicibus vitae suae eventibus, a Deo concrediti sunt. Ministerium autem | 1293 |
fidei accipientes et exsequentes quae a Summo Pontifice et a proprio | 1294 |
quae a Summo Pontifice et a proprio Episcopo necnon ab aliis | 1294 |
perpetua propter Regnum coelorum continentia a Christo Domino commendata, per decursum | 1296 |
temporum et etiam nostris diebus a non paucis christifidelibus libenter accepta | 1296 |
in mundo. Non exigitur quidem a sacerdotio suapte natura, uti apparet | 1296 |
sic arcanum illud evocant connubium a Deo conditum et in futuro | 1297 |
Novi Testamenti tam congruum, liberaliter a Patre dari, dummodo qui sacerdotium | 1298 |
agnoscant praeclarum illud donum, quod a Patre sibi datum est quodque | 1298 |
Patre sibi datum est quodque a Domino tam aperte extollitur, necnon | 1298 |
continentia in mundo huius temporis a non paucis hominibus impossibilis reputatur | 1298 |
sacerdotalis cordi sit, petantque omnes a Deo, ut Ipse illud donum | 1298 |
reducere possunt spiritum paupertatis qui a Christo commendatur. Spiritu ergo Domini | 1302 |
Maria Virgine semper inveniunt, quae, a Spiritu Sancto ducta, seipsam mysterio | 1305 |
libere eligunt, Presbyteri quaerunt et a Deo enixe rogant illum verae | 1306 |
quod ministerium erga pauperes, iam a primis suis exordiis, magno semper | 1311 |
penitus aut magna ex parte a fidelium oblationibus pendet, bona in | 1313 |
imprimis constituatur oportet ex bonis a fidelium oblationibus, sed ex aliis | 1313 |
scilicet Christi seu sacramento abscondito a saeculis in Deo, quod nonnisi | 1317 |
coalescit, qui, in Christo coadunati, a Spiritu Sancto diriguntur in sua | 1319 |
peccati quidem servitute positum, sed a Christo crucifixo et resurgente, fracta | 1321 |
Concilium, fidem universi populi Dei, a Christo congregati, testificans et exponens | 1322 |
ipsa Ecclesia, Spiritu Sancto ducente, a Fundatore suo accipit. Hominis enim | 1322 |
historias dispergitur. Ita genus humanum a notione magis statica ordinis rerum | 1331 |
notiones et condiciones vitae socialis a saeculis constitutas penitus transformans. Similiter | 1333 |
atque modi cogitandi et sentiendi a maioribus tradita non semper statui | 1339 |
parte acrior diiudicandi facultas eam a magico mundi conceptu et a | 1340 |
a magico mundi conceptu et a superstitionibus adhuc vagantibus purificat atque | 1340 |
altera vero parte crebriores turbae a religione practice discedunt. Secus ac | 1340 |
quorum vita materialismo practico inficitur, a clara huiusmodi dramatici status perceptione | 1350 |
se invenire existimant. Quidam vero a solo conatu humano veram plenamque | 1350 |
fide motus, qua credit se a Spiritu Domini duci qui replet | 1352 |
sed ex corruptione humani cordis a sua debita ordinatione non raro | 1353 |
Quas quidem difficultates Ecclesia persentiens, a Deo revelante instructa eisdem responsum | 1356 |
creavit hominem solum: nam inde a primordiis «masculum et feminam creavit | 1358 |
31). (De peccato). In iustitia a Deo constitutus, homo tamen, suadente | 1360 |
in multiplicibus malis demersum, quae a bono suo Creatore provenire non | 1360 |
Peccatum autem minuit ipsum hominem, a plenitudine consequenda eum repellens. In | 1361 |
contra ipse corpus suum, utpote a Deo creatum et ultima die | 1363 |
agnoscens, non fallaci figmento illuditur, a physicis tantum et socialibus condicionibus | 1364 |
homo legem in corde suo a Deo inscriptam habet, cui parere | 1369 |
eo magis personae et coetus a caeco arbitrio recedunt et normis | 1369 |
ordinationem ad Deum libertas hominis, a peccato vulnerata, nonnisi gratia Dei | 1370 |
finem, ultra terrestris miseriae limites, a Deo creatum esse affirmat. Mors | 1372 |
esse affirmat. Mors insuper corporalis, a qua homo si non peccasset | 1372 |
adhaereat. Quam victoriam Christus, hominem a morte per mortem suam liberando | 1372 |
non enim exsistit, nisi quia, a Deo ex amore creatus, semper | 1373 |
valde diversa designantur. Dum enim a quibusdam Deus expresse negatur, alii | 1374 |
potest. Sane qui voluntarie Deum a corde suo arcere et quaestiones | 1375 |
usque perducit ut contra qualemcumque a Deo dependentiam difficultatem suscitet. Qui | 1376 |
vitam spem hominis erigens, ipsum a civitatis terrestris aedificatione deterreret. Unde | 1377 |
fundetur et perficiatur: homo enim a Deo creante intelligens ac liber | 1380 |
Remedium autem atheismo afferendum, cum a doctrina apte exposita, tum ab | 1382 |
Adae filiis similitudinem divinam, inde a primo peccato deformatam, restituit. Cum | 1386 |
et inter nos reconciliavit et a servitute diaboli ac peccati eripuit | 1387 |
Spiritus Eius, qui suscitavit Iesum a mortuis, habitat in vobis: qui | 1388 |
vobis: qui suscitavit Iesum Christum a mortuis, vivificabit et mortalia corpora | 1388 |
primum et maximum mandatum est. A Sacra autem Scriptura docemur Dei | 1394 |
autem Scriptura docemur Dei amorem a proximi amore seiungi non posse | 1394 |
inde ab infantia, immerguntur, saepe a bono faciendo averti et ad | 1398 |
natus, immerito patiens propter peccatum a se non commissum, vel esuriens | 1404 |
naturam eamdemque originem habeant, cumque, a Christo redempti, eadem vocatione et | 1409 |
magni animi sint, utpote qui a nostro tempore vehementer postulentur. Sed | 1415 |
homines, gratia salvati, tamquam familia a Deo et Christo Fratre dilecta | 1422 |
multa bona, quae olim homo a supernis viribus praesertim exspectabat, hodie | 1423 |
temporalium autonomia intelligitur res creatas a Deo non pendere, eisque hominem | 1432 |
creatura obscuratur. (De humana navitate a peccato corrupta). Sacra vero Scriptura | 1433 |
et ad perfectionem deducendas esse. A Christo enim redemptus et in | 1436 |
creatura effectus, homo ipsas res a Deo creatas amare potest et | 1436 |
creatas amare potest et debet. A Deo enim illas accipit et | 1436 |
et, manente caritate eiusque opere, a servitute vanitatis liberabitur tota creatura | 1439 |
valet. Ideo, licet progressus terrenus a Regni Christi augmento sedulo distinguendus | 1440 |
mundi mutua relatione). Omnia quae a nobis dicta sunt de dignitate | 1442 |
Patris aeterni, in tempore fundata a Christo Redemptore, coadunata in Spiritu | 1443 |
caelestia iisque ditata, haec familia a Christo «in hoc mundo ut | 1443 |
habet se multum varioque modo a mundo, sive a singulis hominibus | 1445 |
varioque modo a mundo, sive a singulis hominibus sive ab humana | 1445 |
satiatur. Novit praeterea hominem, incessanter a Spiritu Dei incitatum, numquam circa | 1446 |
ad imaginem suam creavit atque a peccato redemit, his quaestionibus plenissimum | 1446 |
studeant, idque spiritu Evangelii ducti. A veritate discedunt qui, scientes nos | 1454 |
quasi ista omnino aliena sint a vita religiosa, quippe quia ipsam | 1454 |
in civitatis terrenae vita inscribatur. A sacerdotibus vero laici lucem ac | 1455 |
propositae, etiam praeter partium intentionem, a multis facile connectantur cum nuntio | 1456 |
quantum inter se distent nuntius a se prolatus et humana debilitas | 1459 |
saeculorum experientia iugiter maturescere debeat. A Spiritu Sancto ducta, Ecclesia Mater | 1459 |
effulgeat». (De adiutorio quod Ecclesia a mundo hodierno accipit). Sicut autem | 1460 |
non quasi aliquid in constitutione a Christo sibi data deesset, sed | 1462 |
plenitudo. Ille est quem Pater a mortuis suscitavit, exaltavit et a | 1464 |
a mortuis suscitavit, exaltavit et a dextris suis collocavit, Eum vivorum | 1464 |
singula clarescant principia et lumina a Christo manantia, quibus christifideles ducantur | 1467 |
communitas vitae et amoris coniugalis, a Creatore condita suisque legibus instructa | 1471 |
amor, utpote eminenter humanus, cum a persona in personam voluntatis affectu | 1475 |
atque plena dilectione, unitas matrimonii a Domino confirmata luculenter apparet. Ad | 1476 |
qui tali modo muneri sibi a Deo commisso satisfaciunt, peculiariter memorandi | 1479 |
digno adimplendum. Vita igitur inde a conceptione, maxima cura tuenda est | 1483 |
responsabili vitae transmissione agitur, non a sola sincera intentione et aestimatione | 1483 |
vias inire non licet, quae a Magisterio, in lege divina explicanda | 1483 |
praesens tempus redimentes atque aeterna a mutabilibus formis discernentes, bona matrimonii | 1487 |
habens. Eo ipso animus hominis, a rerum servitute magis solutus, expeditius | 1507 |
praeprimis instandum est, ne cultura, a proprio fine aversa, potestatibus politicis | 1518 |
litterarum ignorantia responsabilisque actuositatis privatione a cooperatione vere humana ad bonum | 1519 |
vita quoque secumferunt et etiam a theologis novas investigationes postulant. Praeterea | 1527 |
sociali, quam pro vita internationali, a recta ratione postulata, in decursu | 1537 |
esse ius et officium, etiam a potestate civili agnoscendum, ad verum | 1541 |
assumatur sive ab alio conducatur, a persona immediate procedit, quae res | 1546 |
in ipso incepto, sed altius a superioris ordinis institutis de oeconomicis | 1548 |
fundis socialibus, iuribus et ministeriis a societate procuratis, causa non parvipendenda | 1556 |
in publicam proprietatem non nisi a competenti auctoritate, iuxta boni communis | 1557 |
apparet. Non raro ii qui a dominis ad laborem conducuntur, vel | 1559 |
recipiunt, decenti habitatione privantur, necnon a mediatoribus exspoliantur. Omni securitate carentes | 1559 |
politicorum multiplicant ac exercitium auctoritatis a bono communi ad commodum cuiusdam | 1565 |
humana fundari ideoque ad ordinem a Deo praefinitum pertinere; etsi regiminis | 1569 |
eorum, qui praesunt. Ubi autem a publica auctoritate, suam competentiam excedente | 1571 |
excedente, cives premuntur, ipsi, quae a bono communi obiective postulantur, ne | 1571 |
per suam doctrinam et testimonium a christifidelibus exhibitum, illuminando, etiam politicam | 1581 |
Evangelio propriis, quae in pluribus a terrenae civitatis subsidiis differunt. Res | 1582 |
Fructus exsistit ordinis humanae societati a divino suo Fundatore insiti et | 1587 |
et effectus est pacis Christi, a Deo Patre promanantis. Ipse enim | 1589 |
et omnino reciproca uniuscuiusque partis a parte adversa haberetur praetermissis multis | 1598 |
faciens condemnationes belli totalis iam a recentibus Summis Pontificibus enuntiatas, declarat | 1600 |
enim firmitas uniuscuiusque partis defensionis a capacitate fulminea adversarium repercutiendi dependere | 1603 |
adversarios forte insurgentes inservit. Quod a multis habetur tamquam omnium mediorum | 1603 |
digniore componere possimus. Providentia divina a nobis instanter requirit ut nosmetipsos | 1606 |
quod abhorrent eliminare satagunt, etiamsi a complexitate rerum quales sunt, praescindere | 1608 |
sunt, longe tamen abest ut a nimiis inaequalitatibus et ab omni | 1615 |
profunde mutentur. Alia insuper auxilia a nationibus progressis praestanda sunt sub | 1616 |
cooperatione sequentes normae opportunae videntur: a) Gentes progredientes valde cordi habeant | 1618 |
proventibus quos ex venditione rerum a se productarum accipiunt, ad propriam | 1621 |
socialesque structuras; sed cavendum est a solutionibus technicis immature propositis, imprimis | 1624 |
traditionibus aliquam partem thesauri spiritualis a Deo humanitati concrediti secumfert, etsi | 1624 |
possent si, debita instructione exculti, a methodis antiquis pro bonis agrariis | 1625 |
et latius evolvant. Cum autem a multis affirmetur incolarum orbis incrementum | 1627 |
Concilium omnes hortatur ut caveant a solutionibus, publice vel privatim promotis | 1627 |
deliberatio circa numerum prolis gignendae a recto iudicio parentum pendet ac | 1627 |
ad singulas gentes et mentalitates a christifidelibus sub Pastorum moderamine ad | 1637 |
scilicet christianorum unitatem hodie etiam a multis in Christum non credentibus | 1640 |